2. دلايل لزوم تشكيل حكومت اسلامى در قرآن‌

«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُوا الْأَماناتِ الى أَهْلِها وَ اذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النْاسِ انْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ، إنّ اللَّهَ نِعِمّا يَعِظُكُم بِهِ، إنَّ اللَّهَ كانَ سَميعاً بَصيراً. يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولى الْأَمْرِ مِنْكُمْ، فَإنْ تَنازَعْتُمْ ف‌ ى شَى‌ءٍ فَرُدُّوه‌ الىَ اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أحْسَنُ تَأْويلًا»؛[1] خداوند امر فرموده كه امانتها را به اهلش (صاحبش) بدهيد. و هرگاه بين مردم داورى كرديد، به عدالت داورى كنيد. خدا چه خوب به آن اندرزتان مى‌دهد و يادآورى‌تان مى‌كند. بى‌شك خدا شنواى بيناست. اى ايمان‌آوردگان، خدا را اطاعت كنيد؛ و پيامبران را اطاعت كنيد؛ و اولياى امرتان (متصديان رهبرى و حكومتتان) را. بنا بر اين، اگر در مورد چيزى با يكديگر كشمكش پيدا كرديد، آن را به خدا و پيامبر عرضه بداريد، اگر به خداى يگانه و دوره آخرت ايمان داريد. آن روش بهتر است و عاقبت‌تر.

خداوند امر فرموده كه «امانات را به اهلش رد كنيد.» عده‌اى بر اين عقيده‌اند كه منظور از «امانتْ» مطلق امانت خلقى (يعنى مال مردم) و خالقى (يعنى احكام شرعيه) مى‌باشد.

و مقصود از «ردّ امانت الهى» اين است كه احكام اسلام را آن طور كه هست اجرا كنند. گروه ديگرى معتقدند كه مراد از «امانت»، امامت است در روايت هم آمده كه مقصود از اين آيه، ما (يعنى ائمه عليهم السلام) هستيم كه خداوند تعالى به وُلات امر (رسول اكرم (صلى الله عليه و آله) و ائمه (عليهم السلام) امر كرده ولايت و امامت را به اهلش رد كنند؛ يعنى رسول اكرم (صلى الله عليه و آله) ولايت را به امير المؤمنين (عليه السلام)، و آن حضرت هم به ولىّ بعد از خود واگذار كند، و همين طور ادامه يابد. در ذيل آيه مى‌فرمايد: «وَ اذا

[1] - نساء: 58