امنيت مقولهاى است كه هم كاملًا واقعى و ملموس و هم بسيار
گستردهاست. وقتى امنيت وجود دارد، ممكن است كسى آن را احساس نكند؛ مثل سلامتى كه
وقتى هست، شما آن را احساس نمىكنيد؛ اما به مجرد اينكه خداى نكرده سرتان درد
گرفت، آنگاه مىفهميد كه سلامتى يعنى چه. فرمود:
«الصِّحَّهُ وَ الْفَرَاغُ نِعْمَتَانِ مَكْفُورَتَان».[1] به مجرد اينكه گوشهاى از امنيت
مخدوش شود، اثر آن در زندگى مردم، منعكس مىگردد. بنابراين امنيت، كاملًا عينى و
واقعى است و با ذهنيات نمىشود آن را تأمين كرد. اين فلسفهبافىهاى ذهنىاى كه
گاهى مشاهده مىشود، باب محافل روشنفكرى، يا حداكثر باب جلسات كارشناسى است كه
بنشينند راجع به ابعاد ذهنى يك مسأله بحث كنند، مردم واقعيت امنيت را مىخواهند؛
آن هم در همان پهنهى گسترده؛ يعنى امنيت در محيط كار، در خانه، براى بچههايشان
در مدرسه، براى بچههايشان در ميدان فوتبال، امنيت براى جادهها، روستاها، شهرها و
خيابانها. تأمين امنيت، بارى كاملا سنگين و بسيار جدّى است و اين بار متوجه شماست.[2] معناى امنيت اجتماعى اين است كه
مردم در محيط كار و زندگى خود، احساس خوف و تهديد و ناامنى نكنند. اين مسأله، خيلى
مهم است. خداوند متعال در مقام منتگذاردن بر قريش مىفرمايد: «فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هذَا الْبَيْتِ، الَّذى أَطْعَمَهُمْ مِنْ
جُوعٍ وَ آمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ»؛[3]
يعنى «امنيت دادن» را به عنوان يكى از دو نعمت، مورد تأكيد قرار مىدهد.[4] اميرالمؤمنين در نامهى معروف خود،
فرمان معروف خود به
[1] - تندرستى و فراغ خاطر دو نعمت پوشيده و
ناشناختهاند.( من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 381)
[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاى شوراى
تأمين استانها 25/ 11/ 1379
[3] - پس( بشكرانه اين نعمت بزرگ) بايد پروردگار اين
خانه را عبادت كنند، همان كس كه آنها را از گرسنگى نجات داد و از ترس و ناامنى
ايمن ساخت.( قريش: 4)
[4] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار جمعى از اعضاى«
نيروى انتظامى»، كاركنان« سازمان تأمين اجتماعى»،« سازمان بهزيستى» و اساتيد و
دانشجويان دانشگاهها 29/ 4/ 1373