اين حرف هايى كه مى زنند كه: «خير! اگر چنانچه ولايت فقيه درست بشود، ديكتاتورى مى شود»، از باب اينكه اينها ولايت فقيه را نمى فهمند چيست ... اينها اگر يك رئيس جمهور غربى باشد، همه اختيارات [را] دستش بدهند، هيچ مضايقه اى ندارند و اشكالى نمى كنند، اما اگر يك فقيهى كه يك عمرى را براى اسلام خدمت كرده، علاقه به اسلام دارد، با آن شرايطى كه اسلام قرار داده است كه نمى تواند يك كلمه تخلف بكند، [مخالفت مى‌كنند]. اسلام دين قانون است، قانون، پيغمبر هم خلاف نمى توانست بكند؛ نمى كردند؛ البته نمى توانستند بكنند. خدا به پيغمبر مى گويد كه اگر يك حرف خلاف بزنى، رگِ وتينت [را] قطع مى كنم. حكم قانون است؛ غير از قانون الهى كسى حكومت ندارد؛ براى هيچ كس حكومت نيست؛ نه فقيه و نه غير فقيه؛ همه تحت قانون عمل مى كنند؛ مجرى قانون هستند همه؛ هم فقيه و هم غير فقيه همه مجرى قانونند. فقيه، ناظر بر اين است كه اينها اجراى قانون بكنند؛ خلاف نكنند؛ نه اينكه مى خواهد خودش يك حكومتى بكند؛ مى خواهد نگذارد اين حكومت هائى كه اگر چند روز بر آنها بگذرد، برمى گردند به طاغوتى و ديكتاتورى، مى خواهد نگذارد بشود. زحمت براى اسلام كشيده شده؛ خون هاى جوان هاى شما در راه اسلام رفت، حالا ما دوباره بگذاريم كه اساسى كه اسلام مى خواهد درست بكند و زمان اميرالمومنين بوده و زمان رسول الله (صلى الله عليه و سلم) بوده؛ بگذاريم اينها را براى خاطر چهار تا آدمى كه دور هم جمع مى شوند و پاهايشان را روى هم مى‌اندازند ... چائى و قهوه مى خورند و قلمفرسائى مى كنند: مگر ما مى توانيم اينها را [بپذيريم‌]؟! مگر ما مى توانيم؟ قدرت جائر است؛ براى كسى- براى يك مسلمان- كه تمام اين خون هائى كه ريخته شده، هدر بدهد و اسلام را بگذاريم كنار؟ و چيزهائى هم كه [مى‌گويند كه:] «يك همچو ولايت فقيهى نداريم»؛ خوب شما نمى‌