2. شرايط ولى منصوب به شرايط (ولى فقيه)

حكومت و ولايت بنا به نظر اسلام مخصوص خداى متعال است و خداى متعال حاكميت الهى را در بندگان برگزيده و پيامبران خود منسجم فرموده و انبياء الهى هم به حاكميت الهى ادامه داند تا دوران ختم نبوت بعد از وجود مقدس پيغمبر ائمه‌ى معصومين و اولياء خدا ولى الهى بودند و همان ولايت الهى در ولايت ائمه (عليهم السلام) مجسم شد و در دوران غيبت كبرى هم به حسب حكم قطعى و صريح عقل و هم بر حسب ادله‌ى اسلامى و شرعى اين ولايت و اين حاكميت مخصوص است به انسان دين شناس، عادل، بصير به اوضاع و احوال زمان يعنى فقيه و عرض كرديم كه اين سلسله مراتب حكومت الهى و ولايت الهى است و در اين كه امروز شايسته‌ترين افراد براى حكومت فقيه جامع الشرايط است على الاصول بين فِرَق اسلامى هيچ گونه اختلافى نيست و همه قبول دارند كه در هر شرايطى وقتى كه ولى منصوب از قبل خدا نيست، وجود ندارد- يعنى منصوب به شخص- آن كسى از همه شايسته‌تر است كه به معيارهاى اسلامى نزديك‌تر باشد يعنى فقيه، جامع الشرايط، عادل، عالم و مخالف با هواى نفس و بصير به اوضاع زمان و داراى قدرت تدبير يعنى همان چيزى كه ما در قانون اساسى جمهورى اسلامى و در نظام اين جمهورى به عنوان ولايت فقيه شناختيم.[1] آنجايى كه جانشينانِ پيغمبرِ منصوب نيست، آنها (فقها) هستند، و آن وقتى كه حاكم منصوبِ مِن قِبَلِ الرَّسُول‌[2] وجود ندارد، مثل زمان ما كه امام منصوبى وجود ندارد- كه اختلاف بين كسانى كه قائل به نصب خليفه بعد از پيغمبر هستند و كسانى كه قائل به عدم نصب هستند، امروز ديگر آن اختلاف‌

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در خطبه‌هاى نماز جمعه 7/ 12/ 1366

[2] - حاكمى كه از سوى پيامبر( صلى الله عليه و آله)، نصب شده باشد