ما و ائمه‌ى اطهار (عليهم السلام) كه به اين روز، اين‌قدر اهميت دادند، به خاطر اين است كه مسأله‌ى ولايت و حكومت در اسلام، مسأله‌ى اساسى و مهم است.[1] دنياى اسلام در زمان پيامبر اكرم كه بالنسبه وسعتى پيدا كرده بود، شاهد يك امر بسيار مهمى بودند و آن اعلام جانشينى اميرالمؤمنين بود. قضيه‌ى حادثه‌ى غدير را فقط شيعه نقل نكردند، محدثين اهل سنت و بزرگان اهل سنت هم بسيارى اين حادثه را نقل كردند، ولى فهم آنها از مسئله گاهى متفاوت است؛ اما اصل اين حادثه در بين مسلمين جزو مسلمات محسوب مى‌شود. اين حادثه كه تعيين جانشين براى پيغمبر در ماه‌هاى آخر زندگى ايشان- تقريبا هفتاد روز به پايان زندگى پيغمبر- بود، رخ داده‌است و در حقيقت خود نشان‌دهنده‌ى اهميت مسئله‌ى حكومت و سياست و ولايت امر امت اسلامى از نظر اسلام است. اينكه امام بزرگوار ما و پيش از ايشان بسيارى از بزرگان فقها بر روى مسئله‌ى وحدت دين و سياست و اهميت مسئله‌ى حكومت در دين تكيه مى‌كردند، ريشه‌اش در تعاليم اسلام و از جمله در درس بزرگ غدير است. اين اهميت موضوع را مى‌رساند. همه‌ى مردمانى كه از واقعه‌ى غدير خم اين معنا را مى‌فهمند- يعنى ما شيعيان و حتى بسيارى از غير شيعه كه همين معنا را احساس كردند يا درك كردند از قضيه‌ى غدير- بايستى در همه‌ى دوران‌هاى تاريخ اسلام توجه كنند به اينكه مسئله‌ى حكومت يك مسئله‌ى اساسى و مهم و درجه‌ى اول در اسلام است؛ نمى‌شود نسبت به مسئله‌ى حكومت و حاكميت بى‌اعتناء و بى‌تفاوت بود. نقش حكومت‌ها هم در هدايت مردم يا در گمراه كردن مردم امرى است كه تجربه‌ى بشر به آن حكم مى‌كند. اينكه در نظام جمهورى اسلامى- چه در قانون اساسى، چه در بقيه‌ى معارف جمهورى اسلامى- اين همه بر روى مسئله‌ى مديريت كشور اسلامى‌

[1] - سخنرانى رهبر معظم انقلاب در ديدار با مسؤولان و كارگزاران نظام جمهورى اسلامى ايران، به مناسبت عيد سعيد غدير 20/ 4/ 1369