و او است كه اين جهش را در طبيعت انجام مىدهد و «آصف برخيا» و
ديگران نمايشگرانى هستند كه كوچكترين تأثيرى در آن كارها ندارند؟
يا اينكه عامل اين كار- بسان ميليونها كارهاى ديگر كه بشرهاى عادى با
قدرت الهى انجام مىدهند- خود آنها مىباشند؛ چيزى كه هست آنان اين قدرت را از قرب
الهى به دست آورده و با اراده نافذ خود كه از مظاهر اراده خدا است عامل اين نوع
كارهاى خارق العاده مىباشند؟ ظاهر آيات سهگانه نظر دوم را تأييد مىكند زيرا:
اولّا: سليمان از آنان مىخواهد كه اين كار را انجام دهند و آنان را
بر اين كار قادر و توانا مىداند.
ثانيا: شخصى كه گفت: من تخت بلقيس را پيش از آنكه سليمان از جاى خود
برخيزد حاضر مىكنم، خود را با جمله زير توصيف كرد و گفت:
و انّى عليه لقوىّ أمين: «من بر اين كار، قادر و توانايم و به
خود اطمينان دارم».
هرگاه وجود اين شخص و اراده او را در اين كار مؤثر نباشد ونقش او
همان نقش يك تماشاگر صحنه تئاتر باشد، ديگر دليلى ندارد كه بگويد: «من بر اين كار
قادر و امين هستم».
ثانيا: دومى گفت: من آن را در اندك زمانى (يك چشم به هم زدن) مىآورم
و اين كار خارق العاده را به خود نسبت داد گفت:
اسم الکتاب : ولايت تشريعى و تكوينى در قرآن مجيد المؤلف : سبحانى، شيخ جعفر الجزء : 1 صفحة : 60