و إذ استسقى موسى لقومه فقلنا اضرب بعصاك الحجر فانفجرت منه اثنتا عشرة عينا قد علم كلّ أناس مشربهم ....[1] «به ياد آر هنگامى را كه موسى براى قوم خودآب طلبيد! ما به او دستور داديم عصاى خود را بر سنگى بزن، ناگهان دوازده چشمه از آن بيرون آمد و همه تيره‌هاى بنى اسرائيل آبشخور خود را دانستند».

اين تنها موردى نيست كه موسى با زدن عصاى خود، چنين كار خارق العاده‌اى انجام مى‌دهد. بلكه او در جاى ديگر با كوبيدن عصاى خويش، آب دريا را دو نيم مى‌كند و كف دريا نمايان مى‌گردد و بنى اسرائيل به آسانى مى‌توانند از وسط دريا عبور نمايند، چنان‌كه مى‌فرمايد: فأوحينا إلى موسى أن اضرب بعصاك البحر فانفلق فكان كلّ فرق كالطّود العظيم.[2] «به موسى وحى كرديم كه عصاى خويش را بر دريا بزن، دريا شكافت، هر قسمتى از آن بسان كوه بزرگى درآمد».

[1] - بقره/ 60.

[2] - شعراء/ 63.