ارتباطها، برنامه‌ريزى و سازماندهى بشود. اين، يكى از بهترين و طبيعى‌ترين وحدت‌هاست.

مى‌دانيد كه در دوران اختناق و در آن هنگامى كه دستگاه جبار براى جدا كردن روحانيون از تحصيلكرده‌ها، از تمام وسائل استفاده مى‌كرد، يك عده روحانىِ آگاه و عالم و عاقل و مصلحت بين و مصلحت شناس داشتيم كه ارتباطشان را با دانشگاه‌ها مستحكم كردند. بهترين جلسات سخنرانى‌هاى علمايى مثل مرحوم آيةاللَّه مطهرى و امثال ايشان، در دانشگاه‌ها بود و مرحوم دكتر مفتح رضوان‌اللَّه عليه يكى از پُركارترين و فعال‌ترين اين‌گونه روحانيون بود.

طلّاب و دانشجويان قدر يكديگر را بدانند، با يكديگر آشنا و مرتبط باشند، احساس بيگانگى نكنند، احساس خويشاوندى و برادرى را حفظ كنند و روحانيون در دانشگاه‌ها عملًا- قبل از قولًا- كوشش كنند كه نمونه‌هاى كامل عالم دين و طلبه علوم دينى را به طلاب و دانشجويان و دانشگاهيان ارائه بدهند و نشان دهند كه هردو نسبت به يكديگر، با حساسيت مثبت و با علاقه همكارى مى‌كنند. اين، همكارى و وحدت حوزه و دانشگاه است. البته براى اين كار، بايد برنامه‌ريزى و سازماندهى بشود.[1]

31. بايد همكارى و وحدت حوزه و دانشگاه را قدر بدانيم و آن را روز به روز تقويت كنيم‌

مباد آن روزى و آن زمانى كه حوزه و دانشگاه، آهنگ جدايى و دورى از يكديگر داشته باشند؛ هم براى حوزه‌ها و دانشگاه‌ها، هم براى كشور، آينده و تاريخ، چيز بسيار خطرناكى است. يكى از عزيزترين دستاوردهاى اين انقلاب اين بود كه دو بخش عظيم فرهنگى كه سال‌ها تلاش شده بود از هم دور باشند

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با جمع كثيرى از دانشگاهيان و طلاب حوزه‌هاى علميه، 29/ 9/ 1368