بدهيم؛ به خصوص اين نكته وابستگى، يعنى همان چيزى كه متأسفانه امروز كشورهاى كوچك دنيا- كوچك از لحاظ وضع سياسى و موقعيت سياسى- و كشورهاى سابق به اصطلاح جهان سوم و عمدتاً كشورهاى اسلامى، دچار آن هستند و چشمشان به آن طرف است.[1]

6. بناى دانشگاه در كشور ما از ابتدا يك بناى غير دينى بوده است، بايد دين را در دانشگاه‌ها زنده كرد

دين را بايد در دانشگاه‌ها زنده كرد. دانشگاه ما بى‌دين متولد شده است؛ اين كه روشن است. دانشگاه به سبك كنونى، از ابتدا بى‌دين متولد شده؛ يعنى طراحى كردند كه دانشگاه، بى‌دين زاييده بشود. اين معنايش آن نيست كه فلان مؤسس يك دانشگاه، آدم متدينى بوده يا نبوده؛ اصلًا به آن ربطى ندارد؛ بناى دانشگاه، يك بناى غيردينى، بلكه ضد دينى بوده است؛ مثل روشنفكرى كشور ما، كه از ابتدا بى‌دين متولد شده است.

خاصيت دين اصيل و عميق اين است كه براى نفوذ در دستگاه‌ها و در جاهاى مختلف و در محيطهاى انسانى، منتظر اجازه كسى نمى‌ماند. دين، در دانشگاه و در محيط روشنفكرى و در علم هم نفوذ كرد و همه‌جا رفت؛ ليكن بنا، بناى غلطى بود. اين بنا بايستى دگرگون بشود و نگذاريم دوباره آنگونه بشود؛ البته دشمن هم بى‌كار نمى‌ماند.[2]

7. دانشگاه بيگانه و جداى از دين، فاجعه‌اى غير قابل جبران‌

اگر دانشگاه، بيگانه و جداى از دين باشد، اين يك فاجعه غير قابل جبران است. غير قابل جبران، به اين معنا است كه جبران آن، بسيار بسيار تلفات خواهد داشت و مشكلات فراوانى به بار خواهد آورد؛ تا يك وقت آيا جبران‌

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى، 20/ 9/ 1370

[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى، 20/ 9/ 1370