ولايت فقيه را مى‌توان با دلائل نقلى؛ چون: آيات قرآن كريم، روايات منقول از معصومين عليهم السّلام؛ همچون موثقه‌ى سكونى، مقبوله‌ى عمر بن حنظله، مشهوره‌ى ابى خديجه و توقيع شريف امام عصر (عجل اللّه تعالى فرجه الشريف) اثبات نمود.

علاوه بر ولايت فقيه، كه گفتمان غالب دوره‌ى اخير در تبيين و اجرايى كردن حكومت اسلامى است، ديدگاه‌هاى ديگرى نيز وجود دارد كه شكل مطلوب حكومت دينى را به نحو ديگرى ارائه نموده‌اند از مهمترين آنها مى‌توان به: نظارت فقيه، جواز تصرف عام فقها، وكالت فقيه و وكالت حكيم، اشاره كرد.