پيشگفتار

سؤال دامن گسترى كه سراسر عالم را فراگرفته و انسان را نيز از درون و بيرون و در حوزه انديشه و عمل، از آغاز تا انجام زندگى همراهى مى‌كند، نشانه فقر و تهيدستى عالم و آدم است: يسئله من فى‌السّموت و الارض (1) و پاسخى كه ويژه ذات احدى و حقيقت سرمدى است، نشان بى‌نيازى و صمديت اوست: كلّ يوم هو فى‌شأن. (2) اظهار سؤال و ابراز نياز براى موجودى كه ذات، وصف، فعل و اثرش را فقر مطلق فراگرفته، عين كمال‌جويى و حقيقت‌يابى اوست، چنان‌كه ارائه پاسخ، براى موجودى كه در ذات، وصف، فعل و اثر از غناى مطلق برخوردار است، به اقتضاى فيضان و عين هدايتگرى اوست.

از آنجا كه نظام هستى بر پايه احسان و اتقان بنا شده: الذى‌

______________________________
1- سوره الرحمن، آيه 29.

2 همان.