تاريخ سياسى عربستان‌

آغاز پيدايش وهابيت از حدود 250 سال قبل و نضج آن در حدود 150 سال قبل است. مؤسس وهابيت، محمدبن عبدالوهاب نجدى است. او در سال 1111 هجرى متولد و در سال 1207 در گذشته است. وى ابتدا در نزد پدرش عبدالوهاب درس خواند و سپس در نزد علماى مكّه و مدينه به تحصيل پرداخت.

از همان آغاز، آثار گمراهى در او مشهود بود و پدرش عبدالوهاب كه مردى حنبلى مذهب بود، در وجود او احساس انحراف كرد. برادر محمدبن عبدالوهاب به نام شيخ سليمان از بدعتهاى برادر انتقاد و در رد او كتابى نوشت.

محمدبن عبدالوهاب ابتدا عقايد خود را پنهان مى‌كرد اما به صورت پنهانى افرادى را جذب كرد و پس از بازگشت از سفرهايى كه به شام، عراق و ايران داشت، علنا آيين جديد خود را عرضه كرد.

او به شهر درعيه سفر كرد كه حاكم آن محمدبن سعود، سرسلسله خاندان سعودى بود. او عقايد محمدبن عبدالوهاب را پذيرفت و بر اساس اينكه مردم بلاد، عقايد او را نمى‌پذيرند با حاكم درعيه متحد شد و به بلاد مجاور حمله كرد و اموال مردم را به غارت برد.

محمدبن سعود در سال 1179 ه پس از 30 سال فرمانروايى در نجد درگذشت و پسر بزرگش عبدالعزيز جاى پدر را گرفت و با قبايل اطراف خود جنگيد و احساء و قطيف را تصرف كرد و به كرانه خليج فارس راه يافت. پس از حملات گسترده‌اى كه وهابيون به كربلا و نجف و سوريه داشتند پادشاه عثمانى به محمدعلى پاشا (حاكم مصر) دستور داد آل‌سعود را بر كنار كند. وى ابراهيم‌پاشا را به همراه‌