تنها ايمان، زينت توست. پس خود را با اين زينت در خانه خدا مهمان كن. زينتهاى ظاهرى، زينت حيات دنيا و زندگى مادى است و نمى‌توانند زينت تو گردند. لذا خداوند متعال از مال و ثروت و فرزند به عنوان زينت زندگى دنيا ياد مى‌نمايد:

«و المال و البنون زينه‌الحيوة الدنيا»[1]

احرام؛ يعنى به نمايش گذاشتن انسانيت.

احرام؛ يعنى انسانى بدون خصلت تجاوزگرى و سبوعيت.

احرام؛ يعنى تجلى خليفه‌اللّه.

احرام؛ يعنى حاكميت روح الهى بر وجود انسان.

احرام؛ يعنى نفى هر گونه سلطه.

و خوشا به حال زائرى كه وقتى در حال احرام به سوى خانه خدا مى‌رود به زينت ايمان مزيّن باشد و تا هنگام رحلت و مرگ هم با اين زينت خدا ملاقات كند.

داستان ادب‌

1- شيخى به همراهى جوانى به حج رفتند همين كه شيخ احرام بست و گفت: لبّيك. از آسمان ندا آمد: «لا لبيك». جوان همراهش به شيخ گفت: آيا اين جواب را مى‌شنوى؟ جواب داد: هفتاد سال است همه ساله به حج مى‌آيم و اين جواب را مى‌شنوم ولى صبر از كف نداده و نااميد نشده‌ام جوان گفت: «در اين صورت نبايستى اين مدت طولانى به خود رنج سفر را هموار كرده و به حج مى‌آمدى. همان لحظه از هاتفى ندا آمد: به راستى حج او را قبول كرديم.[2]

[1] - كهف، آيه 46.

[2] - رنگارنگ، ج 2، ص 306.