را نكشيد، مجروحى را از پا در نياوريد، پرده‌اى را ندريد، زنى را نترسانيد و كشته‌اى را مثله نكنيد؛ 68 چرا كه اهل جمل فاقد سازمان‌دهى بودند، ليكن در جنگ صفين به دليل برخوردارى سپاه صفين از سازمان‌دهى و تشكيلات، دستور دادند اسيران و مجروحان و فراريان كشته شوند. از امام باقر عليه السّلام در اين‌باره روايت شده است:

... چون اهل بغى شكست خوردند و داراى گروهى بودند كه به سوى آن باز مى‌گشتند، تعقيب شدند و مجروحانشان را كشتند و فراريانشان را به اندازه ممكن تعقيب نمودند و به قتل رساندند و سيره على عليه السّلام با اهل صفين اين‌چنين بود؛ چرا كه معاويه پشت سر آنها بود. 69

و امام رضا عليه السّلام در پاسخ سؤالات يحيى بن اكثم چنين فرمودند:

و اما اين سؤالت كه على عليه السّلام اهل صفين را درحال جنگ و فرار كشت و مجروحانشان را از پا درآورد و در جنگ جمل فراريان را تعقيب نكرد و مجروحان را از پا درنياورد و هركس را كه شمشيرش را زمين گذاشت و داخل خانه‌اش شد، امان داد، به اين دليل بود كه پيشواى اهل جمل كشته شد و برايشان گروه و تشكيلاتى نبود تا به سويش برگردند ... ولى اهل صفين به سوى گروه و تشكيلاتى مهيّا برمى‌گشتند؛ به سوى پيشوايى كه برايشان سلاح، زره، نيزه و شمشير فراهم مى‌كرد و به آنها صله مى‌داد و برايشان منزل تهيه مى‌كرد و مريضشان را عيادت مى‌كرد و از ضعيفانشان دست‌گيرى مى‌كرد و مجروحانشان را مداوا مى‌نمود و پياده‌هايشان را سوار مى‌كرد و برهنه‌گانشان را مى‌پوشاند و آنان را باز مى‌گرداند. پس آن حضرت ميان اين دو گروه به يك شيوه رفتار نكرد. 70

ز) موافقت با فرجام‌خواهى‌

اگر اهل بغى براى تأمل بيشتر و بازگشت به طاعت امام درخواست مهلت كردند، با درخواستشان موافقت مى‌شود. شيخ طوسى در اين‌باره مى‌نويسد:

اگر اهل بغى مهلت خواستند و درخواست تأخير در شروع جنگ را نمودند، پذيرفته مى‌شود. پس اگر مهلت درخواستى‌شان كم مثل يك روز