براى آن است كه مؤمنان را مجدد از غدير به سقيفه نكشاند و آنان را از الگوهاى مردم‌سالارى خشك غربى به مردم‌سالارى دينى سوق دهد. در اين فراز از دعا منظور از حجت آن خليفه خدا و مظهر اسم اعظم است كه هم تشريع و هم تكوين به اذن خدا از آن دولت اوست. احتجاج فاطمه كبرا عليها السّلام در هنگام استرداد حق خلافت و ولايت در مسجد مدينه چنين بود: أَ فَحُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ‌ 4 لذا اگر كسى امام زمانش را نشناسد، يقينا منتظر او و زمان فرارسيدن ظهور او نيز نخواهد بود و در اين هنگام است كه حيات او حيات جاهليت و مرگ او نيز مرگ جاهليت است. امروز نيز نيابت اين ولايت بر روى زمين بسيار حائز اهميت است.

امام خمينى رحمه اللّه نيز وظيفه ملت ايران را در برابر امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف «خدمت در انتظار» مى‌نامند:

ما همه انتظار فرج داريم و بايد در اين انتظار خدمت كنيم. انتظار فرج انتظار قدرت اسلام است. 5

اين تعبير كه شايد اساسى‌ترين كليد ورود به تدوين دكترين مهدويت در عصر نايب ايشان حضرت آية اللّه خامنه‌اى است، از دو واژه «خدمت» و «انتظار» تشكيل شده است، يعنى نوعى فعاليت كه در آن اميد، صبر، تلاش، كسب اقتدار و احراز آمادگى در سطح جهانى وجود دارد و با نيت و انديشه هم‌راه است، به گونه‌اى كه نايب برحق او آن را «خدمت در انتظار» غير از خدمت معمول در نزد عامه مى‌داند.

با حاكميت روح «خدمت در انتظار» در فضاى نظرى و عملى دكترين و راه‌بردهاى حاكم بر آن، به نظر مى‌رسد همه فعاليت‌ها از قداست و بركت ويژه‌اى برخوردار خواهد شد و در آن از آفات مختلف خبرى نخواهد بود. با حاكميت برنامه آينده‌گرايانه در اين روى‌كرد است كه نه تنها پيش‌رفت كشور در همه زمينه‌هاى مادى و معنوى تضمين خواهد شد، بلكه شدت و قدرت بيشتر و بالاترى خواهد يافت.

در حقيقت، كشور ما براى رسيدن به همه اهداف مادى و معنوى خود، چنين راه‌برد آينده‌گرايانه‌اى را در ميان مسئولان و مديران و در درجه بعدى عامه مردم‌