جدول شماره (1) حاكميت و عوامل تأثيرگذار بر قدرت سياسى‌[1] در كشورهاى ايران‌[2]، انگلستان‌[3]، فرانسه‌[4] و آمريكا[5] ()

[1] - با توجه به دوره پنج ساله رياست جمهورى و نمايندگان مجلس ملى و دوره نه ساله مجلس سناى فرانسه.

[2] - ايران ركورددارترين كشور از نظر برگزارى رفراندوم و انتخابات در جهان به شمار مى‌رود: طى 28 سال بعد ازپيروزى انقلاب در 29 همه‌پرسى و انتخابات( تا آذر سال 1385) به آراى عمومى مراجعه شده است.

[3] - حزب كارگر و حزب محافظه‌كار. احزاب ضعيف و كوچكى همچون حزب كمونيست، حزب ليبرال و اتحادسوسيال دمكراتيك نيز وجود دارند، ولى هيچ‌گاه سهمى در قدرت نداشته‌اند. قدرت سياسى ميان دو حزب‌قدرتمند دست به دست مى‌گردد.

[4] - احزاب فرانسه عبارتند از: الف) احزاب دست چپى: حزب سوسياليست)SP (، حزب كمونيست)FCP (، حزب اكولوژيست( سبزها). ب) احزاب دست راستى: گليست‌ها)RPR (، اتحاديه دمكراتيك فرانسه و جبهه ملى.

[5] - حزب دمكرات و حزب جمهورى‌خواه.