بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد.
مرجعيت دينى براساس حديث متواتر ثقلين[2]،
پس از پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله به اهل بيت:
رسيده است.
2. صلاحيت قضايى
پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله از سوى خداوند ولايت قضايى داشت؛
يعنى حكمشد در اختلافات حقوقى و كيفرى نافذ بود:
فلا و ربّك لا يؤمنون حتّى يحكّموك فيما شجر بينهم ثمّ لا يجدوا
فى أنفسهم حرجاممّا قضيت و يسلّموا تسليما[3]؛
ولى چنين نيست، به پروردگارت قسم ايمان مىآورند مگر آن كه تو را در
مورد آنچه ميان آنان مايه اختلاف است داور گردانند، سپس از حكمى كه كردهاى در
دلهاىشان احساس ناراحتى نكنند و كاملا سر تسليم فرود آورند.
3. زعامت سياسى
براساس اطلاق آيات إنّما وليّم اللّه و
رسوله ...[4] و اطيعوا اللّه و اطيعوا الرّسول و اولى الأمر منكم[5]، پيامبر داراى ولايت سياسى است.
[2] -« أيّها الناس إني تارك فيكم الثقلين ما إن تمسكتم
بهما لن تضلّوا: كتاب اللّه و عترتى أهل بيتي فإنهما لن يفترقا حتّى يردا
عليّالحوض»( ر. ك: محمد باقر مجلسى، همان، ج 23، ص 109- 147).