را- در عينيت و عمل- در جامعه حاكم سازد، و گمشده بشريت را براى انسانها به ارمغان آورد، و آرمان توده‌ها را تحقق بخشد.

بنابراين، مشكل اصلى و نخستين آن منجى بزرگ انسان، مشكل خداباورى يا انكار خدا نيست، مشكل عبادت و پرستش نيست، مشكل گرايشهاى انحرافى ماده‌پرستى و الحادى نيست‌[1]، بلكه مشكل اصلى، بيداد و ستم جهانسوز و عالمگير است كه بشريت را در كام خود فروبرده و در آتش خود سوزانده است، و مذهب و عقيده و آرمان و آزادى و معيشت و همه‌چيز او را نابود ساخته است، آتشى كه نخست- و در ظاهر- به خرمن زيست‌فيزيكى و زندگى اين دنيايى انسان در طول تاريخ فروافتاده و آن را يكپارچه نابود كرده است، و سپس- براساس ارتباط حتمى و ضرورى ماديت و معنويت- حيات معنوى و متافيزيكى او را نيز تباه ساخته است.

ايجاد عدالت، اقدام اصلى و سرلوحه همه برنامه‌هاى امام منجى حضرت مهدى «ع» است، چنانكه اين اصل از نخستين هدفها و اصلى‌ترين برنامه‌هاى همه پيامبران بوده است، كه در گذشته تاريخ اجتماعات و مردمان را بدان فراخواندند، و در راه تحقق آن فداكاريهاى فراوان كردند. مى‌توان گفت بيشترين درگيرى و مبارزه پيامبران بر سر اجراى عدالت بوده است، و اصول شرايع آنان از آن جهت دچار موانع مى‌گشته و با كارشكنيهاى فراوانى روبرو مى‌شده است كه ماهيتى ظلم‌ستيز و دادگرايانه داشته است. وگرنه صرف اعتقاد به اصول و مبانى دينى‌[2]، بى‌آنكه در حركت اجتماعى دخالت داشته باشد و با بيداد و ستم درگير شود و برنامه‌هاى اقتصادى و مالى را كنترل كند و سودطلبان را وادارد تا از برخى منافع و فزونخواهيها دست بردارند، درگيرى و ستيزى را در پى نخواهد داشت. يكى از خواستگاهها و زمينه‌هاى اصلى درگيريها و جنگها و برخوردهاى اجتماعى كه سبب مى‌شده است تا قدرتمندان‌

[1] - رنگ‌باختگى و ورشكستى برخى از مكاتب و ايدئولوژيهاى مادّى، در دوران پيش از ظهور نيز اين واقعيت را بيشتر تثبيت مى‌كند.

[2] - اين‌چنين مبانى و اصولى كه در زندگى عينى انسان و حوزه فعاليتهاى فردى و اجتماعى او اثرى نداشته باشد، آيين خدا و راه و روش رسولان الهى نيست.