از زبان احاديث مى‌آوريم، تا آشكار شود كه امام مهدى «ع» چه برنامه‌هايى را عرضه مى‌كند، و با چه راه و روشهايى مى‌ستيزد، و چه اصولى جايگزين آنها مى‌سازد، و چسان به حيات فرسوده و متزلزل انسانى جانى تازه مى‌بخشد، تا انسانها در پرتو تعاليم آن امام، حيات نوين و پويا را از نو آغاز كنند.

ويژگيهاى اجتماعات انسانى پيش از ظهور

1- انحراف در معيارها براى شناخت حق‌

در دوران پيش از ظهور، شناخت حق از باطل و درست از نادرست دشوار مى‌گردد، و حدّومرز درست و نادرست خطمشيها و ايدئولوژيها مشخص نمى‌شود.

معيارهاى اصلى و درست سعادت و تكامل يا فراموش مى‌گردد يا طبق سليقه‌ها و آراء اشخاص تأويل و تفسير مى‌شود و افكار و انديشه‌هاى واهى و بشرى به نام دين و راه خوشبختى خودنمايى مى‌كند.

امام صادق «ع»:

* ... و رأيت القرآن قد خلق، و احدث فيه ما ليس فيه ... و رأيت الدّين بالرأى و عطّل الكتاب و احكامه ...[1]

- (در دوران پيش از ظهور) قرآن را مى‌بينى كه متروك و كهنه شده است، و چيزهايى را به آن بستند كه از قرآن نيست ... و دين را مى‌نگرى كه با آراء شخصى تفسير شده است، و كتاب خدا و قوانين آن تعطيل گرديده است ...

[1] -« بحار» 52/ 256- 260.