اسم الکتاب : سير الملوك (سياست نامه) المؤلف : خواجه نظام الملک توسي الجزء : 1 صفحة : 330
دارد، يكى را كه[1]
ده دينار زيبد كه ببخشد نبايد كه او را صد دينار بخشد و آن را كه صد دينار بايد
داد او را هزار دينار نبايد كه دهد، مرتبت معروفان را]741 b[ زيان دارد و ديگر مردمان
گويند كه قدر و مرتبه هركس نمىداند و حق خدمتكاران و هنرمندان نمىشناسد و
بىسببى دلآزرده[2] شوند و در
خدمت كاهلى كنند.
3- و ديگر با خصمان جنگ چنان كند كه آشتى را جاى بماند و آشتى چنان
كند كه جنگ را بازگذارد و با دوست و دشمن چنان پيوندد كه تواند گسست و چنان گسلد
كه تواند پيوست، و شراب مستى را نخورد و نه[3]
همواره خوش باشد و نه بيكبار ترشروى، چون يك چندى بشكار و بتماشا و شراب مشغول
باشد گاهگاه نيز بشكر و صدقه و نماز شب و روزه و بخيرات مشغول گردد تا هردو جهان
دارد. و در همه كارها ميانهرو بايد كه باشد كه پيغامبر عليه السلام گفت «خير
الامور اوسطها» يعنى «در كارها ميانهرو باشيد كه ستودهتر است.» و در هر كارى
نصيب خداى تعالى نگاه دارد تا بر او وبال نشود و در فرمانهاى حق- تعالى و در
كارهاى دين مجتهد باشد و بحرص و رغبت قيام نمايد تا ايزد تعالى مهمّات دينى و
دنياوى او كفايت كند و مرادهاى دو جهان بدهد و بهمه آرزوهايش رساند.[4]
*** تمام شد بعون اللّه تعالى و حسن توفيقه فى منتصف
ماه شوال سنة ثلاث و سبعين و ستماية على يدى العبد الضعيف الفقير المذنب المقر
بذنبه المحتاج الى رحمة اللّه تعالى حسين بن زكريا بن الحاجى حسين الدهستانى غفر
اللّه له و لوالديه و لجميع المؤمنين الى يوم القيامة و صلى اللّه على سيدنا خاتم
النبيين محمد المصطفى و على آله اجمعين و اصحابه و اتباعه و سلم عليهم تسليما
كثيرا. متع اللّه لصاحبه بحق محمد و آله و الحمد للّه.