نكند، اگر تركى ده كدخداى دارد شايد و اگر تازيكى كدخدايى ده ترك و امير كند عيب ندارند، همه‌[1] كارهاى مملكت از قاعده و ترتيب خويش بيفتاده است و بيفتد و پادشاه را از بس تاختن و جنگ و دل‌مشغولى فرصت آن نباشد كه بچنين چيزها پردازد و يا از اين معنى انديشه كند.

2- پس چون از سعادت آسمانى روزگار نحوست بگذرد و ايام راحت و ايمنى پديدار آيد ايزد تعالى پادشاهى پديدار آورد عادل و عاقل از ابناى ملوك و او را دولتى دهد كه‌[2] همه دشمنان را قهر كند و عقل و دانش دهد كه اندر همه كارها تمييز كند و از هركسى پرسد و بر رسد كه آيين پادشاهان در هر كارى چگونه بوده است و از دفترها برخواند تا نه بس روزگار همه ترتيب و آيين ملك را بجاى خويش بازبرد و اندازه درجه هركسى پديدار كند، ارزانيان را بپايه خويش رساند، تا ارزانيان را دست كوتاه كند و بكار و پيشه خويش فرستد و كافر نعمت را از بيخ زمين‌[3] بركند و دين دوست و ستم دشمن باشد، دين را نصرت كند، هوا و بدعت را برگيرد باذن اللّه و حسن توفيقه.

3- اكنون اندكى از اين معنى ياد كنيم تا در بسيارى ديدار اندر افتد و دليل باشد بر چيزهايى كه از ترتيب بيفتاده است تا خداوند عالم خلد اللّه ملكه چون تأمل كند در هريكى مثالى و فرمانى‌]28 b[ دهد ان شاء اللّه. از چيزها كه پادشاهان بهمه روزگار نگاه داشته‌اند و تيمار داشته‌[4] ابناى ملوك را گرامى كرده و نگذاشته‌اند كه ضايع و محروم و مرحوم بوده‌اند 61[5] و از روزگار دولت خويش بر اندازه كفاف ايشان منصب داده‌اند تا خانه ايشان بر جاى بمانده است و ديگر ارباب و مستحقّان و عالمان و علويان و مصلحان و مستوران و غازيان و مقيمان ثغرها را و اهل قرآن را

[1] - همه‌C : همه دP -:N

[2] - كه‌N -:PC

[3] - از بيخ زمين‌N : از بن و بيخ‌C : بيخ‌P

[4] -+ يكى اينست كه خاندانهاء قديم را نكه داشته‌اند وP

[5] - بوده‌اندNCR : باشندP -:K