اسلامى و جمهورى اسلامى و حتّى به امام، و نيز هر چيزى كه در راه اين مبارزه‌ى عظيم به‌كار گرفته مى‌شود و وجودش لازم است، آن را در چشم نسل جوان، بى‌رنگ و بى‌اثر و بى‌فايده و مهمل جلوه دادن. اگر شما جايى چيزى در اين مضمونها ديديد، در كتابى خوانديد، در رمان ترجمه‌شده يا نوشته‌شده‌اى مطالعه كرديد، در مقاله‌ى ترجمه‌شده‌اى يا در شعر و يا در فلسفه‌بافى‌اى مشاهده كرديد، حتّى در تظاهرات به اصطلاح جسورانه و پُرخشمى چيزى از اين قبيل ديديد، آن را متهم كنيد؛ بدانيد كه تصادفى نيست؛ بدانيد كه امريكا از شما مى‌ترسد؛ بدانيد كه بزرگترين پستهاى استكبار عالمى، از حضور شما درصحنه، احساس ناامنى مى‌كند.

آرزوى حذف اين ملت از صحنه‌ى زمين‌

مى‌خواهند شما را از سر راه بردارند. چگونه مى‌شود اين كار را كرد؟ با كشتار كه نمى‌توانند. اگر مى‌توانستند با يك بمب اتم يا با يك حركت نظامى، اين ملت را تارو مار كنند، مى‌كردند؛ اما نمى‌توانند؛ اين به ضررشان تمام مى‌شود؛ اين را مى‌فهمند. اگر مى‌توانستند اين ملت را از صحنه‌ى زمين حذف كنند، مى‌كردند؛ اما نمى‌توانند و قدرتش را ندارند؛ سنت عالم اين نيست. پس، بايد اين ملت و اين جوانان باشند؛ اما سر راه تجاوزگرى آنها نباشند.

امروز در بعضى از كشورهاى به اصطلاح اسلامى، چند ميليون جوان دستشان را در جيبشان مى‌كنند و سوت مى‌زنند و بى‌اعتنا به حوادث عظيم عالم، در خيابان راه مى‌روند و قدم مى‌زنند! امروز چند ميليون جوان، سرگرم مسائل حقير در زندگى شخصى‌اند و نمى‌دانند كه دشمن انسانيت و دشمن آنها و دشمن شرف ملتها، با ملتها چه مى‌كند.

رسالت جوانان‌

چنين جوانانى در دنيا هستند. استكبار با خودش مى‌گويد كه چرا ما اين جوانان را هم به خيل آن جوانان ملحق نكنيم؟ دارند تلاش مى‌كنند؛ بايد در مقابل اين حركتها بايستيد. در درجه‌ى اول، بايد دانشجويان و دانش‌آموزان، و بعد بقيه‌ى جوانان در هر قشرى- كارگر، بازارى، روستايى، شهرى- اين تلاش‌ها را خنثى كنند.