تأمين‌مى‌شود. طول عمر منابع نفتى اين منطقه اندكى كمتر از يكصد سال برآورده شده است؛ درحالى‌كه در ساير مناطق جهان، عمر بسيار كمترى خواهد داشت.[1] ازاين‌رو، حوادث و وقايع اين‌منطقه، به‌ويژه كشور ما، به‌سرعت، در كانون توجه تحليل‌گران و نظريه‌پردازان قرارمى‌گيرد.

نه‌تنها حجم وسيع نوشته‌ها درباره انقلاب اسلامى وجود دارد، بلكه موضوعات مرتبط با آن مانند حركت‌هاى اسلامى، انديشه‌ها و آموزه‌هاى تشيع، ويژگى‌ها و ديدگاه‌هاى امام خمينى (قدس سره) و موضوعات مربوط به شناخت ايران و ويژگى‌هاى فرهنگى اجتماعى آن نيز تاكنون موضوع بررسى بسيارى از نوشته‌ها، همايش‌ها و رساله‌هاى دانشگاهى بوده است.

شايان توجه اينكه به‌رغم فراوانى نوشته‌ها درباره انقلاب اسلامى، بسيارى از آنها علمى و جامع نبوده، به‌ويژه در نوشته‌هاى غربيان و نويسندگان غرب‌محور، مشكلات و نارسايى‌ها آشكار است.

[1]. نفت، اين منطقه را به منطقه منافع حياتى براى نظام بين‌المللى و آمريكا تبديل كرده است. كاهش ذخاير نفت درياى شمال و آلاسكا، كيفيت بهتر نفت خليج‌فارس، كاهش ذخاير داخلى آمريكا، كاهش واردات نفت آمريكا از كانادا و ونزوئلا و افزايش مصرف جهانى از ادله اهميت روزافزون نفت خليج‌فارس براى آمريكا و جهانيان است.( روشندل و سيف‌زاده، تعارضات ساختارى در منطقه خليج‌فارس، ص 170 و 171)