3. موقعيت راهبردى جغرافيايى ايران به‌دليل قرار داشتن در سواحل شمالى منطقه مهم خليج‌فارس و تنگه هرمز؛

4. جمعيت زياد ايران نسبت‌به ساير كشورهاى منطقه؛

5. تنها متحد مطمئن رژيم صهيونيستى در منطقه؛

6. خصوصيات شخصى بلند پروازانه محمدرضاشاه.

جيمى‌كارتر از حزب دموكرات، آخرين رئيس‌جمهور آمريكا تا پيش از پيروزى انقلاب اسلامى بود. كارتر براى ايجاد چهره‌اى مثبت از آمريكا و زدودن آثار مداخلات اين كشور در جهان و تقويت و ايجاد ثبات در كشورهاى وابسته به آمريكا، با ايده «حقوق بشر» پا به ميدان گذاشت. اما همان‌گونه كه پيش از اين آمد، طرح مزورانه اين مسئله از سوى آمريكا صرفاً براى اصلاح چهره جهانى‌اش بود كه اقدامات بعدى كارتر اين دروغ‌پردازى را افشا نمود.

كارتر نيز همانند رؤساى‌جمهور پيشين بر اهميت ايران براى منافع ملى آمريكا تأكيد مى‌كرد. وى در دى‌ماه سال 1356 در سفر به تهران، ايران را «جزيره ثبات در يكى از پرآشوب‌ترين نقاط دنيا» خواند و گفت: در مسائل مربوط به امنيت نظامى، ديدگاه‌هاى ما با هيچ كشورى به اندازه ايران نزديك نيست.[1]

همان‌گونه كه پيش‌تر گفته شد، در زمان وقوع انقلاب اسلامى هر دو گروه حاضر در كاخ سفيد- يعنى گروه سايروس ونس وزيرخارجه كه سياست‌هاى ملايم‌ترى را تجويز مى‌كرد و گروه برژينسكى، مشاور امنيت ملى كارتر كه بر ايستادگى و برخورد قاطع با انقلابيان تأكيد مى‌كرد- بر منافع ملى و امنيتى آمريكا نظر داشتند و توصيه‌هاى خود را با هدف حفظ ايران در دستان آمريكا ارائه مى‌دادند.

اما آمريكا به علت‌هاى متعدد، نتوانست مانع پيروزى انقلاب اسلامى شود. تحليل‌گران، علت شكست آمريكا را ضعف اطلاعاتى سازمان سيا درباره ايران، درگيرى آمريكا در مسئله‌

[1]. زونيس، شكست شاهانه، ص 374.