امام همچنين در زمان اشغال لانه جاسوسى آمريكا در تهران (سفارت سابق آمريكا) و تهديدهاى آمريكايى‌ها، حركت دانشجويان را انقلاب دوم ناميده، اعلام كرد، «آمريكا هيچ غلطى نمى‌تواند بكند».[1]

توانايى و هوشمندى امام در رويارويى با حوادث مختلف ديگر پس از پيروزى انقلاب نيز آشكار بود. ازجمله، ايشان قبل از رحلت، جنگ را به پايان برد و اصلاحات لازم در قانون اساسى را نيز به انجام رسانيد. جمله ذيل از وصيت‌نامه امام گوياى رضايت و اطمينان ايشان به آينده نظام جمهورى اسلامى است:

با دلى آرام و قلبى مطمئن و روحى شاد و ضميرى اميدوار به فضل خدا، به‌سوى جايگاه ابدى سفر مى‌كنم.[2]

به‌طوركلى، امام خمينى (قدس سره) انديشمندى بزرگ و تاريخ‌ساز، معتقد به عدم جدايى سياست از دين، ايدئولوگ و فرمانده انقلاب و معمار نظام جديد بود كه با برنامه‌ريزى و تنظيم شايسته راهبردها و تاكتيك‌هاى حركت انقلابى و اعتمادبه‌نفس فوق‌العاده و اراده پولادين خود توانست، باسرعت رژيم وابسته پهلوى را سرنگون، و نظام جمهورى اسلامى ايران را بنياد نهد و كشتى انقلاب را در برابر طوفان حوادث داخلى و خارجى پس از انقلاب به‌سوى ساحل هدايت كند.

مباحث مربوط به رهبرى انقلاب اسلامى در گفتار بعدى ادامه مى‌يابد. در اين گفتار به‌گونه‌اى خاص به معرفى آرا و ديدگاه‌هاى امام خمينى درباره تحولات عمده تاريخ معاصر كشور پيش از انقلاب اسلامى اختصاص يافته است.

[1]. موسوى خمينى، صحيفه امام، ج 10، ص 515.

[2]. همان، ج 21، ص 450.