اميلى: راستى خاطرات اين مجيدى را احمدى قبلًا به آن اشاره كرده بود.

آندره: از مجموعه تاريخ شفاهى دانشگاه هارواد.

اميلى: به تعبير احمدى، از تبار تاريخ‌نگارى پهلوى‌هاست، چون هنوز در موضع دفاع از شاه و خانواده‌اش است.

آندره: مجيدى سال‌هاى طولانى، رئيس سازمان برنامه دولت هويدا بود و اتفاقاً زمان گرانى نفت هم، او رئيس بودجه‌نويسى دولت بوده، حالا آن ادبيات تمجيدى و توجيهى كه احمدى، مدعى آن بود اينجا هم هست؟

اميلى: ظاهراً قاعده ايشان اينجا هم جواب مى‌دهد، مجيدى كمتر از اعليحضرت با همه آن مشخصه‌هاى دوره پهلوى چيزى مى‌گويد. البته در توجيه وضعيّت و وقوع حوادث انقلاب، مقصرهاى متعدد را مى‌يابد. مثلًا همين گرانى نفت، وجود حزب رستاخيز يا نوع رفتارهاى ساواك را از عوامل سقوط پهلوى‌ها مى‌داند.

آندره: او چرا افزايش قيمت نفت را عامل بدبختى مى‌دانست؟

اميلى: حرف مجيدى اين بوده كه هنوز درآمدهاى نفتى تحقق نيافته و پول آن به دست نيامده، سيل عظيم تقاضا و سفارش‌هاى دربار و وزارت‌خانه‌ها كه همه به نوعى به توشيح همايونى اعليحضرت رسيده‌اند، از راه مى‌رسيدند و بايد به هر صورت آنها را در بودجه جاى مى‌داديم و به همين خاطر هميشه كسرى بودجه وجود داشت.

اميلى كتاب را ورق مى‌زند و از زمانى كه مجيدى در سازمان برنامه بود، نقل مى‌كند:

«ما همه‌اش يك مقدار در تاريكى و حدس و پيش‌بينى كار مى‌كرديم و تنظيم بودجه مى‌كرديم. از قبل از اينكه ما اصلًا مطلع بشويم كه درآمد نفت دارد بالا مى‌رود، مقدار زيادى تعهدات شده بود. خوب از همين قبيل ... [مثل‌] مسئله خريد