اخلاقى و سياسى فاحش شده بود كه نياز به تخلف جديد نداشته باشد؛ هر چند بعد هم بار خويش را بيشتر از گذشته كرد و اساساً همين جفت‌هاى روانى، سبب بدنامى اخلاقى و بى‌حيثيتى شاه شدند، ولى اگر بحث مقايسه با قيام پانزده خرداد است، موضوع از اساس دچار اشكال است. چرا كه قيام پانزده خرداد يك حركت سازمان‌نيافته بود. حركت بدنه مردمى بدون رهبرى بود و البته نقش اسدالله علم نخست‌وزير به عنوان عامل و آمر خشونت و كشتار 15 خرداد مطرح مى‌شود، ولى واقعيتى است كه علم به تنهايى نمى‌توانسته جرأت چنين اقدامى در داشته باشد؛ اين تصميم‌سازى را آمريكايى‌ها و انگليسى‌ها انجام دادند و علم اجرا كرد. چرا كه علم در ايران، عامل درجه اول آنها بود و بدون دستور آنها آب نمى‌خورد، ولى منابع تاريخ سياسى انگليسى‌ها اصرار داشتند بار جنايت و گناه كشتار مردم را به گردن علم بيندازند و علم هم با افتخار آن را بر دوش كشيد!

اميلى: بنابراين شما، موضوع سقوط اخلاقى شاه و اطرافيان وى را در شكل‌گيرى انقلاب بسيار جدى مى‌دانيد؟

احمدى: همين‌طور است. اين سقوط اخلاقى نه فقط در زمينه‌هاى جنسى، بلكه در همه زمينه‌هاى اخلاقى و اجتماعى و مالى بوده و اين تنها به شاه و اطرافيانش اختصاص نداشته، بلكه بدنه حكومت و هزاران شاهك! ديگر در كشور نيز گرفتار چنين بيمارى‌هاى اخلاقى بوده‌اند. فساد، كم‌دانشى و تكبر و ستم‌ورزى، بيمارى اخلاقى مشترك شاه و اعوان و انصارش و شاهك‌هاى حاكم بر مردم بود.

منزل ماريا

ژوزف به در خانه مى‌رسد. در مى‌زند ماريا در را به روى ژوزف باز مى‌كند.

ژوزف: سلام مامان.

ماريا: سلام پسرم. حالت چطور است؟