حس شديد خدمت‌گزارى به مردم. دنياگريزى‌اش باعث به ستوه آمدن اطرافيانش شده بود.

آندره: ولى من آيت‌الله را به عنوام يك مرد سياسى، در عرصه سياست استاد على‌الاطلاق مى‌دانم.

احمدى: چرا اين‌طور ولخرجى مى‌كنيد؟

آندره: نه، ولخرجى نيست. در عرصه سياست او خوب بلد بود چگونه عمل بكند. هميشه مرد فرصت بود و از لحظه‌هايش فرصت سياسى مى‌ساخت و بحران‌هارا كه مديريت مى‌كرد، انسان حس مى‌كرد بحران را به بازى مى‌گيرد و سريع نتايج يك حمله را به طرف‌حمله‌كننده با شدت هر چه بيشتر برمى‌گرداند.

احمدى: جالب است كه شما اين‌طور فكر مى‌كنيد. نمونه‌اش را مى‌توانيد مثال بزنيد؟

آندره: همين تبعيد به پاريس، يا قتل پسرش يا آن ماجراى مربوط به انتشار آن مقاله در روزنامه معروف اينفرمايشن، اطلاعات يا ماجراى آخر عمرى ايشان موضوع سلمان رشدى، انصافاً قدرت موج‌سازى بى‌بديلى داشت. جالب است اين مرد از دل كودتاى هايزر و ارتش، انقلاب پيروز را بيرون آورد.

احمدى آهى كشيد و گفت: ولى مهمتر از هر چيز، عشق و ارادتى بود كه مردم ايران به او داشتند. بى‌خود نبود كه تا آن خلبان ايرانى بوئينگ، با لحنى آمرانه به ميشل فوكو مى‌گفت: «گران‌بهاترين ثروتى كه ما ايرانى‌ها از قرن‌ها پيش تاكنون داشته‌ايم، اكنون در فرانسه پيش شماست، خوب نگهداريش كنيد».

يزدان‌پناه: در كنار اين عشق و علاقه، اعتماد مهمى است كه ايرانيان به امام خمينى داشتند، اعتمادى كه به هيچ‌كدام از رهبران يا احزاب سياسى چند سده اخير نداشتند. فراموش نمى‌كنم يكى از اعتصاب‌گران صنعت نفت آبادان، هنگامى كه‌