شكى نيست كه بيماران كه سرتراشى برايشان زيان‌آور است معذورند، و اين حاجتى هم به دليل تازه ندارد، ولى در احاديث ما كسانى ديگر نيز مجاز شناخته شده‌اند.

از جمله كسانى كه «صروره» نيستند، يعنى دفعه اوّلشان نيست، كه در سفر بعدى حق دارند فقط تقصير كنند، در صورتى كه سر خود را نبسته و نچسبانيده باشند، كه در اين دو مورد گرچه در سفرهاى بعدى هم باشند فقط بايستى حلق كنند.

و از آيه چنان مى‌نمايد كه برخى از كسانى كه سفر اولشان نيز هست مى‌توانند تقصير كنند، زيرا اين آيه «لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ‌» يا مخصوص سفر اوّل است يا قدر متقين شامل آن است كه براى اوّلين بار دخول مسجدالحرام را بشارت مى‌دهد، ولى اين دسته برحسب روايات فقط معذورانند كه در سفر اوّل هم مى‌توانند تقصير كنند.

بنابراين به جز معذوران و آنان كه حجى انجام داده‌اند و سرهاشان بسته يا چسبانيده نيست، واجب است سر خود را بتراشند.

مسأله 1- اگر قبلًا حج آمده ولى حجه‌الاسلامش نبوده، چه نيابتى باشد و چه در غير صورت استطاعت، اكنون كه مى‌خواهد حجه‌الاسلام بيايد بايستى حلق كند، و مادامى كه حجه‌الاسلام خود را انجام نداده در تمامى سفرها همچنان حلق واجب است‌[1]، ولى پس از حجه الاسلامش مخير است ميان حلق و تقصير گرچه حلق خيلى بهتر بلكه احوط است.

[1] - چنان كه در روايت ابى بصير از حضرت صادق( ع) است كه« على الصروره ان يلحق رأسه ولا يقصر إنما التقصير لمن حج حجه الاسلام»، زيرا تقصير را در انحصار كسى نهاده كه حجه الاسلام كرده، كه چنان چه قبلًا حج‌هاى نيابتى انجام داده و سرش را هم تراشيده مادامى كه حجه الاسلامش را انجام نداده تقصير كافى نيست گرچه ده‌ها مرتبه حج نيابتى انجام دهد.