همه قسمش حرام است، كه حال حالِ احرام است: انفصال از غير خدا و اتصال به خدا!

به طور كلى بر محرم حرام است كه زن بگيرد يا شوهر كند، يا خواستگارى كند، چه براى خود يا ديگرى، و حتى غيرمحرم حق ندارد زن يا شوهرى محرم براى خود يا ديگرى انتخاب كند، كه در هر صورت نكاحش باطل و زناشوئيش زنا و همچون پيش از عقد نامحرم، بلكه موجب حرمت ابدى است و اينجا مسائلى چند است:

مسأله 1- اگر محرم يا غيرمحرم زنى را براى محرم عقد كند و نزديكى حاصل شود، اگر به نادانى بوده چيزى نيست، ولى اگر بدانند حرام است عقده كننده و شوهر چه محرم باشند يا نه بايستى يك شتر كفاره بدهند، و زن نيز اگر در حال احرام باشد و بداند كفاره‌اش، يك شتر است، و اگر زن محرم نباشد و بداند اين عقد از لحاظ احرام شوهر يا عقد كننده حرام است نيز كفاره يك شتر است، كه دانستن هر يك از عقد كننده يا زن يا شوهر كافى است كه كفاره بر او واجب شود، چه خودش هم محرم باشد يا نه، و تنها محرم بودن يكى از اين سه در حرمت عقد كافى است.

مسأله 2- كسى كه در حال احرام ازدواج كند چه مرد و چه زن اگر مى‌دانسته كه حرام است واجب است فورى از او جدا شود و براى هميشه بر او حرام است، و در صورت دخول مهر هم بر عهده اوست، و اگر نمى‌دانسته كه حرام است فعلًا از او جدا شود، و پس از خروج از احرام اگر بخواهد به عقد جديد با او ازدواج كند، و اينجا فرقى ميان عقد دائم و منقطع نيست.

مسأله 3- ظاهراً رجوع به زنى كه در عده‌طلاق رجعى است در حال احرام جائز است، به شرط آنكه جورى رجوع كند كه در حال احرام حرام نباشد، نه با