فضاى چَت، بعضى از سايت هاى اينترنتى و بازى هاى كامپيوترى، از ديگر مصاديق محيط فاسد مى باشد. لذا ما از نوجوانان و جوانان خواهش مى كنيم با هيچ دليل و بهانه اى خود را در اين گونه محيط ها قرار ندهند، چرا كه محيط گاهى ناخودآگاه بر انسان اثر مى گذارد و شخصى كه خود را در اين چنين فضا ها و مكان هايى قرار مى دهد، زمينه ى تحريك غريزه ى جنسى خود را فراهم كرده و امكان دارد براى اشباع اين غريزه البته به گمان غلط دست به خودارضايى بزند.

11. دوستان ناباب‌

يازدهمين عامل و زمينه ى گرايش به خودارضايى را مى توان همنشينى با دوستان منحرف و ناباب بر شمرد.

يكى از ويژگى هاى دوران نوجوانى و جوانى «گروه گرايى» مى باشد. يعنى نوجوان و جوان شديداً علاقمند است در يك گروه و تشكيلات با ديگر همسالان خود فعاليت كند و از تنهايى و گمنامى تنفر دارد.[1] اين ويژگى مى تواند در پيشرفت اجتماعى و كسب تجارب و اعتماد به نفس آنان نقش بسزايى داشته باشد. اما نكته مهمى كه جوانان و نوجوانان بايد بدانند اين است كه، با هر كسى نبايد رابطه دوستى برقرار كنند. و از افراد فاسد مخصوصاٌ آنهايى كه از لحاظ سنى از خودشان بزرگتر هستند دورى كنند. چرا كه دوست بد و ناباب مى تواند نقش بسيار مهمى را در سعادت و يا شقاوت آنها ايفا كند.

[2]

بر اساس آيات سوره مدثر، بهشتيان از اهل جهنم سوال مى كنند كه چه چيزى باعث شد شما اهل دوزخ شويد و آنان در پاسخ به سوال اهل بهشت يكى از عوامل انحراف و جهنمى شدن خود را همنشينى و هم صدايى با اهل باطل (دوستان بد) بيان مى كنند.

«... فِي جناتٍ يتَساءَلُون عَن المُجرمينَ ما سَلَككُم في سَقَرٍ قالُوا ... و كُنّا نَخُوضُ مَعَ الخائِضين؛[3]

(بهشتيان) در بهشت، از مجرمان سؤال مى كنند: چه چيزى شما را به دوزخ وارد ساخت؟ آنان مى گويند: ... ما پيوسته با اهل باطل همنشين و هم صدا بوديم».

همه، مخصوصاً نوجوانان و جوانان بايد در انتخاب دوست، دقت بسيارى به خرج دهند و فكر نكنند هيچ كس نمى تواند بر رفتار و افكار آنها اثر بگذارد. امام صادق (عليه السلام) مى فرمايد:

[1] - همّت سهراب پور، جوانان در طوفان غرايز، ص 29، چاپ پنجم، مؤسّسه بوستان كتاب، 1387.

[2]- جلال الدّين مولوى

[3] - سوره ى مدّثر، آيات 46 40.