تعريف خود ارضايى‌

لازم است قبل از اين كه به بررسى خودارضايى از ابعاد مختلف بپردازيم تعريفى از خودارضايى ارائه دهيم.

«خودارضايى» كه به اين عمل در مردان «استمناء»[1] و در زنان «استشهاء» مى گويند[2]، به معناى اين است كه: «انسان‌- نعوذبالله- بدون عمل نزديكى و جماع؛ به قصد خروج منى، با خود كارى كند كه منجر به خروج منى شود».

اين تعريف در بسيارى از كتب فقهى ذكر شده است كه ما به دو نمونه از آن اشاره مى‌كنيم:

مرحوم شهيد ثانى (ره) در تعريف اين عمل مى‌نويسد:

الاستِمناءُ و هُو طَلَبُ الامناءِ بِغيرِ الجماعِ معَ حُصُولهِ لا مُطلق طَلبِه و ان كانَ مُحَرماً ايضاً[3]؛

استمناء؛ طلب (سعى در خارج كردن) منى؛ بدون عمل نزديكى است، البته در صورتى كه همراه با خروج منى باشد. اما صرف طلب منى گرچه عملى حرام است اما بدون خروج آن، استمناء محسوب نمى شود.

مرحوم محقّق سبزوارى (ره) نيز در اين باره مى‌نويسد:

انّ‌ه طَلبُ الإمناءِ بفعلٍ غيرِ الجِماعِ مَعَ حُصُولِه‌[4]؛

خودارضايى؛ سعى در خارج كردن منى با كارى غير از جماع و آميزش است كه همراه با خروج منى باشد.

چند نكته ى مهم‌

براى اين كه اين تعريف كاملا روشن شود و به سوالات احتمالى پاسخ داده باشيم ذكر چند نكته و مسئله ضرورى به نظر مى رسد:

[1]Masturbation .1

[2] -« جلق» نيز نام ديگر خود ارضايى مى باشد.

[3] - مرحوم شهيد ثانى، الروضة البهية فى شرح اللمعة الدمشقية، ج 2، ص 90. چاپ اوّل، ناشر كتب فروشى داورى، 1410 ه. ق.

[4] - محقّق سبزوارى، كفاية الاحكام، ج 1، ص 230، بى تا، بى نا.