رفع فتنه از عالم تجويز مى‌كند: و قاتلوهم حتّى لا تكون فتنة و يكون الدّين لله‌[1].

تحليل و بررسى‌

شهيد مطهرى در آثار خود، ضمن اشاره به اشكال مزبور از سوى مسيحيان، در تبيين و توجيه جهاد، نكات ارزنده ذيل را يادآور شده‌اند:

1. تقييد اطلاق آيات جهاد ابتدايى‌

ايشان نخست به تبيين و تحليل آياتى مى‌پردازند كه در آنها به صورت مطلق، حكم به جهاد با مخالفان اسلام، اعم از اهل كتاب و كفّار و مشركان، شده است و با توجه به آيات ديگر و فلسفه تشريع حكم جهاد، به اين رهيافت مى‌رسند كه:

قرآن اساسا جهاد را تشريع كرده است، نه به عنوان تهاجم و تغلّت و تسلّط است، بلكه به عنوان مبارزه با تهاجم است‌[2].

1. 1. جهاد با جنگ‌افروزان: ايشان معتقد است كه آن‌چه از مجموع آيات جنگ و جهاد به‌دست مى‌آيد، تشريع حكم جهاد منوط به آغاز جنگ و فتنه از سوى دشمنان اسلام است و براى اثبات مدعاى خود، به تبيين اولين آيه جهاد مى‌پردازد كه در سال دوم هجرت نازل شد:

انّ اللّه يدافع عن الّذين آمنوا انّ اللّه لا يحبّ كلّ خوّانى اثيم اذن للّذين يقاتلون بانّهم ظلموا و انّ اللّه على نصرهم لقدير. الّذين اخرجوا من ديارهم بغير حقّ الّا انّ يقولوا ربنا اللّه‌[3].

استاد آيه مزبور را ناظر به شبهات مسيحيان از اصل تشريع جهاد مى‌داند و در تقرير آن مى‌گويد:

[1] - سوره بقره، آيه 193.

[2] - جهاد، ص 21.

[3] - سوره حج، آيه 38- 41.