بررسى مسائل مطرح شده پيرامون ولايت فقيه‌

1. فقاهت شرط اوّل ولايت‌

فقاهت، اولين شرط احراز مقام ولايت در حكومت اسلامى است، زيرا چنان‌كه گذشت اصل اوّلى در اسلام حرمت ولايت احدى بر ديگرى مى‌باشد، مگر شخصى كه با دليل از اين اصل خارج شده باشد كه او همان فقيه عادل است.

و چنان‌كه از مرحوم آية اللّه بروجردى نقل كرديم‌[1] كه در درس خود فرموده بودند:

«موقعيت در عصر معصومين عليهم السّلام پس از نهى از مراجعه به طاغوت و منع از تمايل و كمك به آنان، آن بود كه حتما بايد سؤال كنند كه در صورت عدم دسترسى به شما بايد به چه كسى مراجعه كنيم؟ و حتما آن بزرگواران، فقه مجتهد عادل را نصب كرده‌اند؛ زيرا هيچ‌يك از علما، به ولايت غير فقيه معتقد نيست (يعنى خار از ذائقه مكتب الهى اسلام است)».

مرحوم نراقى در همين زمينه فرموده است:

و مشاهده مى‌كنيم كه عده زيادى از فضلاى امروز و طلبه‌هاى دوران، هنگامى كه در خودشان قدرت تشخيص و حكم مى‌بينند، بر مسند رياست مى‌نشينند و امور مردم را بر عهده مى‌گيرند و براى آنها در مورد مسائل حلال و حرام فتوا مى‌دهند و به‌

[1] - تقريرات درس آية اللّه بروجردى، البدر الزاهر، ص 51 و 52.