10- ميانجى بودن براى بيان و انتقال خواسته‌هاى جامعه‌

اين موضوع ارتباط نزديكى با وظيفه نقد و روشنفكرى جنبش دانشجويى دارد.[1] جنبش دانشجويى مى‌تواند عصاره مشكلات موجود جامعه را ترسيم و بيان كند، راه‌حلهاى متفاوتى ارائه دهد و به عنوان رابط يا ميانجى براى جامعه در برابر دولت مطرح باشد.

11- سيال بودن‌

به دليل كوتاهى طول دوره دانشجويى طبيعتاً جنبشهاى دانشجويى از ويژگى سيال بودن برخوردارند. اين موضوع روى ماهيت و عملكرد جنبشهاى دانشجويى تأثير مى‌گذارد و باعث مى‌شود جنبشهاى دانشجويى و تشكيلات سياسى وابسته به آن، امكان حضور مداوم اعضا و فعالان خود را نداشته باشند. لذا رهبران جوان جنبش دانشجويى به رغم تلاش در هدايت تشكلهاى خود، سعى مى‌كنند در ارتباط با رهبران جريانهاى سياسى عمومى جامعه باشند. اين موضوع باعث نفوذ بيشتر جريانهاى سياسى درجنبش دانشجويى مى‌شود. ازسوى ديگر جريانهاى سياسى عمومى نيز علاقه‌مندند حتى‌الامكان بخشى ازجنبش دانشجويى را دراختيار بگيرند.[2]

باتامور معتقد است: «از آنجا كه گروههاى نسلى، ماهيت غيردائمى دارند و در حال تغيير و تحول اعضا مى‌باشند، در جنبشهاى دانشجويى گردش سريع اعضا و تحولات سريع در مشرب و فعاليت جنبش به يك اندازه امكانپذير مى‌گردد».[3]

[1] -عليرضا كريميان، جنبش دانشجويى در ايران، ص 70.

[2] -همان، ص 72.

[3] -تام، بى، باتامور، منتقدان جامعه، ص 118.