وابستگى به امور زندگى، شرايط زندگى و روحيه حساس، در گرايش دانشجو به افكار راديكال بى‌تأثير نباشد.

برخى از جامعه‌شناسان، تفاوت خواستها، ارزشها و ديدگاههاى بين نسل جوان و سالمند را به ويژه در كشورهاى در حال توسعه، منشأ كشمكشهاى اجتماعى و تمايل به افكار راديكال در ميان قشر جوان و تحصيل‌كرده مى‌دانند. «باتامور» با تأكيد بر نقش نسل جوان در تحولات اجتماعى مى‌نويسد: «وجود اين حقيقت كه جنبشهاى راديكال را غالباً دانشجويان دانشگاهى به وجود مى‌آورند و هدايت مى‌كنند، خود براى اثبات اين نكته كافى است كه اين جنبشها اصولًا تظاهرات فرهنگ نسلى هستند».[1]

8- شيوه برخورد پرخاشگرانه‌

دانشجويان روحيه‌اى حساس، لطيف و قابل اشتعال دارند و به سرعت در برابر تبعيض‌ها، ناملايمات و بى‌عدالتى‌ها، آشفته و برانگيخته مى‌شوند و بيانى قاطع و پرخاشگرانه پيدا مى‌كنند. اين مسأله موجب مى‌شود كه در حركتهاى اعتراض‌آميز اجتماعى، معمولًا جنبش دانشجويى در لبه تيز جنبش اجتماعى قرار گيرد. شايد عواملى نظير عدم تعلق خاطر به امور زندگى نيز در تمايل دانشجو به رفتار قاطع و پرخاشگرانه، بى‌تأثير نباشد.

9- آرمان‌خواهى‌

دانشجو آرمان‌خواه، ايده‌آل طلب و كمال‌گراست. به همين دليل، آرمانخواهى يكى از ويژگيهاى عمده جنبشهاى دانشجويى محسوب مى‌شود.

[1] -تام. بى. باتامور، منتقدان جامعه، ص 115.