انسانها همه نمى‌توانند عارف و مجاهد و پيامبرگونه باشند و لذا در ذكر موارد ما بايد حالات و قوانين كلى را بيان كنيم. به هرحال، فراز فوق شامل چند مطلب است:

1- آبرو و رفاه: امام (ع) صريحاً بيان مى‌فرمايد كه رفاه نسبى و گشايش در زندگى باعث حفظ آبروى انسان مى‌شود. اين يك واقعيت است. ما نبايد فكر كنيم كه اگر عده‌اى از اين‌گونه حرف‌ها زدند كه بوى تأكيد بر تأمين رفاه نسبى جامعه مى‌دهد بر خلاف اسلام است. خير، اسلام، همچنان كه رهبر معظم جمهورى اسلامى حضرت آيه الله خامنه‌اى و نيز رياست محترم جمهورى جناب حجه‌الاسلام خاتمى و بالاتر، همچنان كه صريح بيانات پيامبر (ص) است، تأمين عدالت اجتماعى در دنيا و تأمين رفاه مردم يك ضرورت است و اصولًا در ديدگاه پيامبر اسلام (ص) دنيا و آخرت با هم منافاتى ندارند چرا كه دنيا كشتگاه و كشتزار آخرت است.

بنابراين، يكى از رسالتهاى جامعه اسلامى حفظ آبروى مسلمين از راه تأمين رفاه نسبى آنهاست. آبرو و عزت و اقتدار كشور اسلامى نيز در گرو آن است كه از نظر اقتصادى و جنبه هاى مختلف اجتماعى در مقايسه با ديگر كشورها، اگر بالاتر نباشد حداقل پايين تر هم نباشد.

2- شخصيت و فقر: امام سجاد صريحاً بيان مى‌فرمايند كه «اقتدار» و فقر و تنگدستى باعث به خوارى و ذلت كشاندن «جاه» و مقام و ارجمندى و شخصيت انسان مى‌شود. دقت كنيد تاكيد اسلام بر اين مطالب و تأكيد بر تأمين رفاه، به خاطر ارزش فى نفسه ماديات نيست بلكه به دليل حفظ