واقعى همين است: «الا و انّ اعطاء المال فى غير حقّه تبذير و اسراف‌» و لذا آقاى راغب اصفهانى در معناى اسراف مى‌گويد: «السرف تجاوز الحد فى كل فعل يفعله الانسان‌» اسراف آن است كه انسان در هر كارى كه انجام مى‌دهد از حد وسط، تجاوز كند. به عبارت ديگر، خروج از مرز اعتدال به معناى اسراف است. لذا مربيان بايد متوجه اين نكته باشند كه تربيت خود را و تعليم و روشهاى آموزشى خود را بر مبناى اعتدال بنا كنند وگرنه مسرفند واسراف كننده و مورد غضب خداوند، بدين معنا كه از رحمت خداوند در جهت تربيت درست و صحيح فرزند محرومند. مؤلف قاموس نيز معناى فوق را تأييد و به نقل از صحاح مى‌نويسد: «السرف ضد القصد» اسراف در واقع حالت ضد اعتدال است.

فراز بيست و چهارم‌

(الّلهمّ صلّ على محمدٍ و آله و اكفنى مونة الاكتساب و ارزقنى من غير احتساب فلااشتغل عن عبادتك بالطّلب و لااحتمل اصر تبعات المكسب.)

«خدايا بر محمد (ص) و خاندان او درود فرست و مرا از كسب و روزى به دست آوردنِ با رنج بى‌نياز كن و بى‌حساب مرا روزى ده تا از عبادت و بندگى تو براى به دست آوردن روزى باز نمانم و زير بار سنگين زيانها و بدى عواقب كسب نروم.

تأثير ماديات بر معنويات‌

آنچه را كه در بعضى فرازهاى قبلى در مورد تأكيد اسلام بر تأمين‌