افتخار معلمى‌: امام سجاد (ص) مى‌فرمايند: مرا نه تنها درستكار قرار بده بلكه در دوستى محكم و استوار باشم و از راهنمايان مردم به خير و نيكى باشم. معلوم مى‌شود سمت مربيگرى و معلمى خود افتخار و توفيقى است كه نصيب هر كس نمى‌شود. هر يك مقام و ارزشى است كه امام (ع) آن را شايسته خود مى‌داند و لذا نيل به آن را از خداوند طلب مى‌كند. شايد بهترين خدمتى كه در دنيا و طول زندگى، يك انسان مى‌تواند انجام دهد و براى آخرت خود اندوخته‌اى فراهم كند كه تا سال‌هاى بعد از مرگ نيز آثار خود را داشته باشد، همين سمت معلمى و مربيگرى است و به فرمايش قرآن «آثار ماتأخر» نصيب آنها مى‌شود. يعنى اعمالى هستند كه حتى بعد از مرگ انسان نيز اثر خود و ثمرات خود را دارند مثل تربيت فرزند و شاگرد صالح و خوب و هدايت انسانهاى گمراه به راه راست و ....

در آخر فراز فوق امام به ويژگى مهم نظام تعليم و تربيت اسلامى كه همان اعتقاد به معاداست اشاره دارند كه درفراز قبلى تاحدى شرح داده شد.

فراز نوزدهم‌

(اللّهمّ خذ لنفسك من نفسى مايخلّصها و ابق لنفسى من نفسى ما يصلحها فانّ نفسى هالكة او تعصمها.)

«بار خدايا براى خود از نفس من بهره‌اى كه آن را از عذاب برهاند بگير (قرار ده) و آنچه آن را به صلاح و سازگارى آورد براى من بگذار. زيرا نفس من تباه شونده است (از عذاب رهايى نمى‌يابد) جز آنكه تو آن را (از هر پيشامدى) نگاهدارى.»