فراز دهم‌

(اللّهمّ صلّ على محمد و آله و حلّنى بحلية الصّالحين و البسنى زينة المتّقين فى بسط العدل و كظم الغيظ و اطفاء النّائرة و ضمّ اهل الفرقة و اصلاح ذات البين و افشاء العارفة و ستر العائبة و لين العريكة و خفض الجناح و حسن السّيرة و سكون الرّيح و طيب المخالقة و السّبق الى الفضيلة و ايثار التّفضّل و ترك التعيير و الافضال على غير المستحقّ و القول بالحقّ و ان عزّ و استقلال الخير و ان كثر من قولى و فعلى و استكثار الشّرّ و ان قلّ من قولى و فعلى و اكمل ذلك لى بدوام الطّاعة و لزوم الجماعة و رفض اهل البدع و مستعملى الرّاى المخترع.)

«بار خدايا بر محمد (ص) و خاندان او درود فرست و مرا به زينت صالحين و شايستگان آراسته فرما و زيور پرهيزكاران را به من بپوشان از طريق توفيق در گسترش عدل و داد و فرو نشاندن خشم و خاموش كردن آتش دشمنى و گرد آوردن پراكندگان و اصلاح فساد بين مردم و فاش كردن خير و نيكى و پنهان نمودن عيب و زشتى و نرم خويى و فروتنى و نيكوروشى و سنگينى و خوشخويى با مردم و پيش گرفتن به نيكى و برگزيدن احسان بى آنكه جزاى احسانى باشد و سرزنش نكردن و همراهى نكردن به غيرمستحق و گفتن حق اگر چه سخت باشد و كم شمردن نيكى در گفتار و كردارم اگر چه بسيار باشد و بسيار شمردن بدى در گفتار و كردارم اگر چه كم باشد و آنچه را بيان شد براى من، به وسيله هموارگى طاعت و فرمانبرى و هميشه بودن با جماعت و واگذاشتن بدعت گزاران و آنكه رأى و انديشه اختراع شده به كار برد، كامل گردان.»