عدهاى مىكوشند تا بگويند: امام حسن عليه السّلام به معناى دقيق
كلمه عثمانى بود؛ مىگويند:
«احتمالا حسن عليه السّلام در گرايش به عثمان غلو كرده باشد، تا جايى
كه روزى چيزى را كه خوش نداشت به پدرش گفت. راويان نقل كردهاند: روزى على عليه
السّلام از كنار پسرش حسن عبور مىكرد و او در حال وضو گرفتن بود. به او گفت:
حسن! وضويت را كامل كن! حسن با اين سخن تلخ، پاسخ پدر را داد: ديشب
مردى را كشتيد كه وضوى كامل مىگرفت. على گفت: خداوند اندوه تو را درباره عثمان
طولانى كند.»
[1] - ر. ك: الفتنة الكبرى( بخش على و بنوه)، ص 176؛
انساب الاشراف، ج 3، ص 12 و نيز ج 5، ص 81؛ محمد حسن آل ياسين، الامام الحسن بن
على عليهما السّلام، ص 50؛ سيره ائمه اثنى عشر، ج 1، ص 543.