برنگشت، بلكه اين عمل را گناه بخشوده رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله خواند.[1]

9. عمر بن عبد العزيز گفت: «آگاه باشيد! آنچه ابو بكر و عمر سنّت كرده‌اند، دين است؛ ما به آن عمل كرده و مردم را به انجام آن دعوت مى‌كنيم.» متقى هندى اضافه، كرده: «آنچه را ديگران سنت كرده‌اند، به خدا واگذار مى‌كنيم.»[2]

در كنز العمال دارد: «فتواى عمر سنت است.»

10. در حادثه ديگرى عمر از مخالفت با پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله برنگشت، تا اين كه مردى به اين آيه شريفه استدلال كرد:

«لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ.»[3]

11. روايت! كرده‌اند كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «بر شما باد عمل به سنّت من و سنّت خلفاى راشدين!»[4] شافعى در حجّيت اقوال ابو بكر و عمر، به اين روايت استدلال كرده است.

12. عثمان بن عفّان گويد: «سنت، تنها سنت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سنت دو يارش (ابو بكر و عمر) است!»[5]

[1] - ر. ك: سنن ابى داوود، ج 4، ص 291؛ سنن بيهقى، ج 9، ص 310؛ تيسير الوصول، ج 1، ص 25؛ نهايه ابن اثير، ج 1، ص 283؛ الاصابه، ج 3، ص 388؛ الغدير، ج 6، ص 310 و 319( نقل از:

منابع پيشين و الاسماء و الكنى، ج 1، ص 85).

[2] - كنز العمال، ج 1، ص 332 با رمز« كر»؛ كشف الغمه، ج 1، ص 6. در نامه عمر بن عبد العزيز به ابو بكر و محمد بن عمرو بن حزم آمده است:« براى من احاديثى از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بنويس كه نزد تو به ثبوت رسيده و نيز احاديث عمر را ...»؛ سنن دارمى، ج 1، ص 126؛ در تقييد العلم، ص 105 و 106 و پاورقى‌هاى آن آمده است:« يا حديث عمرة بنت عبد الرحمن». وى يكى از زنان انصار است كه بيشتر احاديثى كه نقل مى‌كند از عايشه است. ر. ك: تاريخ الخلفاء، ص 241.

[3] - المصنف، ج 1، ص 382.

[4] - ر. ك: الثقات، ج 1، ص 4؛ حياة الصحابة، ج 1، ص 12؛ شعرانى، كشف الغمه، ج 1، ص 6.

[5] - سنن بيهقى، ج 3، ص 144؛ الغدير، ج 8، ص 100، نقل از: بيهقى. براى ديدن روايت صالح بن كيسان و زهرى، ر. ك: تقييد العلم، ص 106 و 107 و نيز طبقات، ج 2، ص 135.