3- 4- 6. عصائب‌

«ابدال از روى زمين و عصائب از اهل عراق به سوى او مى‌آيند»[1] و نيز: «خروج مى‌كنند ... عصائب از عراق كه راهبان شب و شيران روز هستند ...».[2] عصائب به‌معناى جوانمردان رشيد و نيرومند است و اين ويژگى بارز ياران مهدى (عج) مى‌باشد.

3- 4- 7. سپاهيان و فرماندهان‌

امام صادق عليه السّلام فرموده است: «... جز در بين عده‌اى صاحب قوّت (نيرومند) خروج نمى‌كند و نيرومندان (اولوا القوّة)، كمتر از ده هزار نفر نيستند».[3]

«وزيران او از اهل همدان و سپاه او از خولان (شمال يمن) و معاونان او از حمير و فرماندهان او از مصر مى‌باشند. خداوند افراد او را بسيار فراوان و پشت او را بسيار محكم مى‌گرداند. پس با لشكريان خود به سوى عراق حركت مى‌كند و مردم از جلو و عقب [شمع وجودش‌] را در ميان مى‌گيرند».[4]

امام باقر عليه السّلام نيز فرموده است: «وقتى قائم ظهور كرده و وارد كوفه مى‌شود، خداوند از وراى كوفه، هفتاد هزار صدّيق را برمى‌انگيزد كه از ياران و سپاهيانش باشند».[5]

در روايات زيادى آمده است: «خوشا به حال اهل طالقان ... براى آن مردان مؤمنى‌

[1].« أتاه ابدال اهل الارض و عصائب اهل العراق ...»: شهاب الدين مرعشى نجفى، ملحقات الاحقاق، ج 29، ص 284 و 285.

[2].« فيخرج .... عصائب العراق، رهبان بالليل ليوث بالنهار ...»: محمّد بن محمّد بن نعمان( شيخ مفيد)، الاختصاص، ص 208؛ محمّد باقر مجلسى، بحار الأنوار، ج 52، ص 304.

[3].« ... ما يخرج إلّا في اولى قوّة و ما يكون اولوا القوّة أقلّ من عشرة آلاف»: محمّد بن على بن بابويه( شيخ صدوق)، كمال الدين، ج 2، ص 654، ج 20؛ محمّد بن حسن حرّ عاملى، اثبات الهداة، ج 3، ص 491، ح 234.

[4].« يكون اهل همدان وزراءه و خولان جنوده و حمير أعوانه و مصر قوّاده و يكثّر اللّه جمعه و يشدّ ظهره، فيسير بالجيوش حتّى إلى يصير إلى العراق و النّاس خلفه و أمامه»: كامل سليمان، يوم الخلاص، ج 1، ص 523؛ على يزدى حائرى، الزام الناصب، ص 201.

[5].« إذا ظهر القائم و دخل الكوفة، بعث اللّه إليه من ظهر الكوفه، سبعين ألف صدّيق فيكونون في اصحابه و انصاره»: محمّد بن حسن حرّ عاملى، اثبات الهداة، ج 3، ص 584، ح 788؛ محمّد بن جرير طبرى، دلائل الامامة، ص 259.