مى‌خواهد با انحراف از واقعيت‌ها، وضعيت را به حال عادى باز گرداند. او تصور مى‌كرد كه خواسته مردم انتصاب يكى از اطرافيان دكتر مصدق به نخست‌وزيرى و تشكيل دولتى مركب از ملّى‌گراها و محكوم كردن كودتاى 28 مرداد و تأكيد بر اجراى قانون اساسى شاهنشاهى است! اگرچه براى آمريكا راه ديگرى جز مطرح كردن كسى كه سال‌ها او را ذخيره نگهداشته بود تا در چنين مواقعى او را به كار گيرد، وجود نداشت.

در دوران بختيار، بسيارى از سرمايه‌داران و سران رژيم فرار كردند و از اين نظر خسارت سنگينى به مردم و كشور وارد شد. انتخاب بختيار پس از شكست دولت‌هاى متعدد و قطعى شدن سقوط رژيم، فرصتى براى چپاول اموال باقى مانده و فرار خائنان و در رأس آنان شاه و خاندانش بود.

تشكيل اجلاسى از سران چهار كشور آمريكا، انگليس، فرانسه و آلمان در جزيره گوادلوپ، براى بحث درباره ايران و اتخاذ تصميماتى كه بخش كوچكى از آن منتشر شد، از وقايع مهم اين دوران بود.

كنفرانس گوادلوپ هم نتوانست تأثيرى بر روند انقلاب داشته باشد، و در واقع نمونه ديگرى از عدم شناخت و ناتوانى غرب در مقابله با انقلاب اسلامى بود.

ژنرال هايزر، از سوى سران شركت‌كننده در كنفرانس مأمور شد تا با مذاكره با شاه او را وادار به ترك ايران كند. همچنين اقداماتى براى هماهنگ كردن دولت و ارتش و جلوگيرى از تسليم ارتش به ملت انجام دهد.

فرار شاه‌

با حضور ميليونى مردم در راهپيمايى‌هاى تاسوعا و عاشورا، سقوط تعدادى از شهرها و بى‌ثمر بودن حكومت نظامى، امكان بقاى رژيم از دست رفت. شاه به اتفاق خاندانش و با ثروتى بسيار، از ترس گرفتار شدن در دست انتقام مردم در 26 دى ماه، در حالى كه مى‌گريست و افراد اندكى براى بدرقه او به فرودگاه رفته بودند، از كشور گريخت.