ضمناً مكاتب مطرح‌شده به نخبگان انقلابى كمك مى‌كند تا انسجام و تشكل لازم را براى حركت توده‌ها در جهت مبارزات و فعاليت‌هاى سياسى تحقق بخشند.

با بررسى اجمالى ايدئولوژى‌هاى حاكم بر انقلاب‌هاى مورد نظر در مى‌يابيم كه مكتب‌هاى ليبراليسم و ماركسيسم در فرانسه و روسيه با برداشت‌هاى مادى براى پيروان خود افق محدودى در همين‌دنيا و تنها از يك زاويه فراهم مى‌كردند و نقش مهمى نيز در ايجاد انگيزه لازم در براندازى رژيم‌هاى پادشاهى فرانسه و روسيه نداشته‌اند و حتى در پياده‌كردن ارزش‌ها و معيارهاى خود، بعد از سقوط نظام‌هاى مطرود با مشكل مواجه شده‌اند و الزاماً تغييرات زيادى بر نظريات تئوريكى خود اعمال كرده‌اند. از طرف ديگر هر دو مكتب براى مردم فرانسه و روسيه نامأنوس بود و با بنيان‌هاى عقيدتى عامه مردم كه غالباً مذهبى بود، معارضه مى‌كرد. لذا اين ايدئولوژى‌ها هرگز نتوانستند خميرمايه لازم را در ايجاد تشكل، انسجام، و وحدت اقشار و توده‌هاى جوامع خود فراهم كنند و تنها به عنوان ايدئولوژى طبقه خاص روشنفكر باقى ماندند.

در حالى‌كه مكتب اسلام از 1400 سال قبل به ايران وارد شده بود و مردم با آن مأنوس بودند و قاطبه مردم به آن اعتقاد داشتند و با آن زيسته بودند و در تار و پود زندگى آنها نفوذ و رسوخ كرده بود. اين مكتب با توجه به جهان‌بينى الهى، افق بسيار وسيعى براى پيروان خود فراهم مى‌كند كه علاوه بر آنكه سعادت اخروى را نويد مى‌دهد، براى همين دوره كوتاه زندگى در اين دنيا نيز دستورالعمل‌ها و راهنمايى‌هاى لازم را براى امور زندگى روزمره فردى و اجتماعى و اداره جامعه در جهت تأمين سعادت دنيوى فراهم كرد به ويژه آن كه مكتب تشيع با برخوردارى از جوهره لازم انقلابى خود، زمينه‌هاى كاملا مساعدى در پروسه انقلاب اسلامى ايران فراهم آورده بود.

انقلاب‌هاى فرانسه و روسيه نه تنها بر عليه دولت بلكه بر عليه روحانيّت و كليسا خروشيده بودند. كليسا در فرانسه، فرانسوى شد و از حيطه اقتدار پاپ در واتيكان خارج گرديد. در روسيه مطرود و مقهور شد. در حالى‌كه در انقلاب اسلامى تمام روحانيت شيعه بر عليه دولت قيام كرد و انقلاب را رهبرى نمود.