مرحله دوم: انقلاب اسلامى و تحولات منطقه‌اى جهان اسلام‌

به موازات تحولاتى كه در داخل كشور و در همان سال‌هاى آغازين دهه دوم انقلاب صورت گرفت، در منطقه خاورميانه و جهان اسلام نيز تحولات مهم و تأثيرگذارى رخ داد كه نه‌تنها آثارى را بر انقلاب اسلامى و تصميم‌گيرى‌هاى نظام جمهورى اسلامى بر جاى گذاشت بلكه شرايط استراتژيك منطقه را به قدرى تغيير داد كه موضوعات و مسائل مبتلابه انقلاب اسلامى با آنچه كه در دهه اول انقلاب مطرح بود، تفاوتى بنيادين پيدا كرد. حمله عراق به كويت در سال 1369 و دخالت نيروهاى چندمليتى به ويژه آمريكا در اين بحران، فروپاشى اتحاد جماهير شوروى و تولد كشورهاى مسلمان تازه استقلال يافته در منطقه قفقاز و آسياى مركزى، خروج نيروهاى روسى از افغانستان و ظهور پديده جديدى به نام طالبان در اين كشور، تلاش آمريكا در به سازش كشاندن فلسطينى‌ها با اسرائيل كه منجر به امضاى پيمان اسلو گرديد و آغاز انتفاضه در سرزمين‌هاى اشغالى از جمله اين تحولات مى‌باشد.

در ادامه ما به اجمال به اين تحولات مى‌پردازيم و تأثير انقلاب اسلامى را بر اين تحولات و مواضعى كه انقلاب اسلامى در قبال اين اتفاقات اتخاذ كرده است، بيان مى‌داريم.

مرور اجمالى بر اين حوادث نشان مى‌دهد كه اين تحولات و اتخاذ مواضع اصولى از طرف مسئولين نظام جمهورى اسلامى، منجر به اين گرديد كه انقلاب اسلامى جايگاه گسترده‌ترى در ميان توده‌هاى مسلمان و همچنين دولت‌هاى اسلامى منطقه پيدا كند و نظام جمهورى اسلامى به عنوان بزرگ‌ترين قدرت منطقه شناخته و پذيرفته شود. بر اين اساس جمهورى اسلامى توانست روابط خود را با ساير كشورهاى منطقه و نظام بين‌الملل تنظيم نمايد.

الف) حمله عراق به كويت و آغاز جنگ خليج فارس‌

در مرداد 1369 حمله همه جانبه عراق به كويت و اشغال اين شيخ‌نشين نفت‌خيز نه تنها تحليلگران و ناظران مسائل بين‌المللى را به ويژه بعد از ناكامى دولت صدام در جنگ طولانى با ايران به شگفتى واداشت. بلكه دولت‌هاى جهان و نظام بين‌الملل را نيز مجبور به عكس‌العمل و دخالت مستقيم در اين بحران نمود.

اين كه چرا صدام حسين بعد از آن ناكامى در جنگ با ايران به چنين حركت جنون‌آميزى‌