استعدادها و توانايى‌ها و خلاقيت‌هاى افراد در تمامى حوزه‌هاى فكرى و عملى مى‌داند:

به تبع ايجاد عدالت، فرصت پيدا مى‌شود براى اينكه هركس هر چيزى دارد، بياورد. وقتى كه آشفته است، نمى‌توانند. در يك محيط آشفته نمى‌شود كه اهل عرفان عرفانشان را عرضه كنند، اهل فلسفه فلسفه‌شان را، اهل فقه فقهشان را، لكن حكومت يك حكومت عدل الهى شد و عدالت را جارى كرد و نگذاشت فرصت‌طلب‌ها به مقاصد خودشان برسند، در يك محيط آرام همه چيز پيدا مى‌شود.[1]

امام‌خمينى با بيان اينكه «در يك محيط آرام همه چيز پيدا مى‌شود»، وجود امنيت را شرط لازم براى دستيابى به تمامى اهداف جوامع عنوان مى‌كند. وى اقامه عدل را زمينه‌ساز توسعه معرفت الهى مى‌داند.[2] به گفته ايشان، «پيغمبر مى‌خواهد عدالت ايجاد كند تا بتواند آن مسائلى كه ... انسان مى‌خواهد درست كند، آن مسائل را طرح كند.»[3] و نيز در جايى ديگر، اجراى عدالت را زمينه‌ساز آزادى، استقلال و رفاه مى‌داند:

عدل اسلامى را مستقر كنيد. با عدل اسلامى همه و همه در آزادى، استقلال و رفاه خواهند بود.[4]

شش. اجراى عدالت، تكليفى انسانى و دينى‌

براساس موارد مذكور، امام‌خمينى تحقق عدالت و قسط را- چه در نفس و وجود فرد و چه در درون جامعه بشرى- تكليفى فطرى و الهى و انسانى مى‌داند كه هر فرد نسبت به انجام آن مسئول است. مسئوليت انسانى ايجاب مى‌كند كه در برابر ظلم و بى‌عدالتى ساكت ننشيند و براى قيام به قسط برخيزد. از نظر امام‌خمينى، اين مسئوليت براى آگاهان جامعه بيشتر است و آنها نسبت به ديگران وظيفه سنگين‌ترى بر دوش دارند:

ائمه و فقهاى عادل موظف‌اند از نظام و تشكيلات حكومتى براى اجراى احكام الهى و برقرارى نظام عادلانه اسلام و خدمت به مردم استفاده كنند.[5]

[1]. همان، ج 20، ص 116.

[2]. همان، ج 19، ص 84.

[3]. همان، ج 20، ص 410.

[4]. همان، ج 6، ص 77.

[5]. همان.