مسأله 42- اگر باربر بلغزد و آنچه كه مثلًا روى كمر يا سرش بود بشكند، ضامن است. بر خلاف چهارپايى كه براى باربرى اجاره شده است- در صورتى كه بلغزد و بارش تلف شود يا عيب پيدا كند- كه ضمانى بر صاحب چهارپا نيست؛ مگر اين كه خود او سبب آن باشد از اين جهت كه آن را بزند يا در جاى لغزنده راه ببرد و مانند اينها.

ج 2 ص 509- 511

(332)

- ر. ك. 514/ مس/ 35.

س 81- يك گاراژ باربرى، محمولاتى را در كاميون گذاشته و پس از چادركشى و طناب‌كشى و ساير وسايل حفاظت طبق صورت حساب گاراژ اين كاميون به راننده‌اى داده شده كه آنها را به مقصد شهرستان برساند و راننده پس از پيمودن صد كيلومتر از راه متوجه مى‌شود كه محمولات ماشين مشتعل شده، فوراً پياده شده و با كمك وسايل خود و ديگران آن را خاموش مى‌كند كه مقدارى از محمولات و اطاق عقب ماشين مى‌سوزد و ژاندارمرى راه از قضيه اطلاع پيدا كرده و آن را صورت جلسه قانونى كرده و قيد مى‌كند كه ماشين به علت نامعلومى آتش گرفته است حال با توجه به اينكه گاراژدار ماشين را كاملًا چك و كنترل كرده و محمولات از قبيل مواد آتشزا نبوده و اين پيش‌آمد پس از صد كيلومترى شهر بوده، محمولاتى كه سوخته آيا ضمانتى براى گاراژدار در مقابل بازرگانان صاحب بار هست يا خير؟

ج- اگر كوتاهى در حفظ بار نشده و بدون تعدّى و تفريط مسئول گاراژ يا راننده تلف شده كسى ضامن نيست. ج 2 ف ص 554

(614- 631)

ماده 517: مفاد ماده 509 در مورد متصديان حمل و نقل نيز مجرى خواهد بود.

^^^ 517 (آثار فسخ در اجاره انسان) ر. ك. 418 س 62.

فصل پنجم- در مزارعه و مساقات‌

مبحث اول- در مزارعه‌

ماده 518: مزارعه عقدى است كه به موجب آن احد طرفين زمينى را براى مدت معينى به طرف ديگر مى‌دهد كه آن را زراعت كرده و حاصل را تقسيم كند.

صدر مسأله 1- مزارعه عبارت است از معامله بر اينكه زمين را كشت كند به عوض حصه‌اى از حاصل آن. و مزارعه عقدى است كه به ايجابى از ناحيه صاحب زمين احتياج‌