ماده 256: هرگاه كسى مال خود و غير را به يك عقدى منتقل كند يا انتقال مالى را براى خود و ديگرى قبول كند معامله نسبت به خود او نافذ و نسبت به غير فضولى است.

- ر. ك. 345/ مس/ 16 و 17.

س 28- دو قطعه زمين در بين دو شخص مشاع بوده يكى از مالكين يك قطعه آن را فروخته قرينه‌اى بر تعيين هم ندارد بعد از چند سالى مالك ديگر ادعا كرده كه اين دو قطعه زمين مشاع بوده. اين زمين مبيعه از طرف يكى از شركا چه صورت دارد؟

ج- اگر مقدار حصه مشاعه خود را فروخته بيع صحيح و نافذ است و مشترى با شريك سابق شريك است ولى اگر قطعه معينى را فروخته معامله در حصه شريك در آن قطعه فضولى و موقوف بر اجازه شريك است. ج 2 ف ص 258

(581- 352)

س 79- متوفّى‌ قبل از فوت مقدارى طلا براى همسر خود خريده و به ايشان داده است همانطور كه مرسوم است، حال اين طلا متعلّق به همسر او است يا جزء تركه است و بايد بين فرزندان تقسيم گردد؟

ج- اگر محرز نيست كه طلا را به زوجه خود تمليك كرده از تركه او محسوب است، و به همه ورثه مى‌رسد. ج 3 ف ص 410

ماده 257: اگر عين مالى كه موضوع معامله فضولى بوده است قبل از اينكه مالك معامله فضولى را اجازه يا رد كند مورد معامله ديگر نيز واقع شود مالك مى‌تواند هر يك از معاملات را كه بخواهد اجازه كند در اين صورت هر يك را اجازه كرده معاملات بعد از آن نافذ و سابق بر آن باطل خواهد بود.

- ر. ك. 345/ مس/ 12.

-^^^ 1070/ مس/ 26- (در مورد عقود فضولى معارض،^^^ 1070/ مس/ 27).

ماده 258: نسبت به منافع مالى كه مورد معامله فضولى بوده است و همچنين نسبت به منافع حاصله از عوض آن اجازه يا رد از روز عقد مؤثر خواهد بود.

- ر. ك. 258/ مس/ 7.

ماده 259: هرگاه معامل فضولى مالى را كه موضوع معامله بوده است به تصرف متعامل داده باشد و مالك آن معامله را اجازه نكند متصرف ضامن عين و منافع است.

- ر. ك. 345/ مس/ 14.

- 554/ مس/ 34.