(1)

روزه‌هاى مستحبى‌

(2) روزه‌هايى كه مستحب مؤكّد است چند روزه است: از آن جمله است- روزه سه روز از هر ماه، و بهترين كيفيت آن، اين است كه اوّلين پنجشنبه ماه و آخرين پنجشنبه ماه و اوّلين چهارشنبه از دهه دوّم ماه باشد.

(3) و از آن جمله است- ايام البيض، و آن، سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه است.

(4) و از آن جمله است- روز غدير، و آن، هجدهم ذى حجه است.

(5) و از آن جمله است- روز ولادت پيامبر (صلى اللّه عليه و آله)، و آن، هفدهم ربيع الاول است.

(6) و از آن جمله است- روز مبعث پيامبر (صلّى اللّه عليه و آله)، و آن، بيست و هفتم رجب است.

(7) و از آن جمله است- روز دحو الارض، و آن، بيست و پنجم ذى‌قعده است.

(8) و از آن جمله است- روز عرفه براى كسى كه روزه موجب ضعف او در خواندن دعاهايى كه تصميم خواندن آنها را گرفته است نشود و اوّل ماه بطورى ثابت باشد كه احتمال واقع شدن روزه را در روز عيد ندهد.

(9) و از آن جمله است- روز مباهله، و آن، بيست و چهارم ذى حجه است، و اين روز را به قصد قربت مطلقه و به خاطر شكر اينكه پيامبر اسلام (صلّى اللّه عليه و آله) فضيلت بزرگى از فضايل مولايمان امير المؤمنين (عليه السلام) بيان فرموده است روزه مى‌گيرد.

(10) و از آن جمله است- هر پنجشنبه و جمعه.

(11) و از آن جمله است- اول ماه ذى حجه تا روز نهم.

(12) و از آن جمله است- ماه رجب و شعبان تمام يا بعض آن، اگر چه از هر كدام يك روز باشد.

(13) و از آن جمله است- روز نوروز (14) و از آن جمله است- روز اول محرّم و سوم آن‌

(15)

روزه‌هاى مكروه‌

(16) (روزه‌هاى مكروه عبارت است از) روزه مستحبى مهمان بدون اذن ميزبان و نيز با